یادداشت| دلاورانی که در گمنامی می‌جنگند
«امنیت» بعد از هوا و اکسیژن، مهمترین نعمتی است که بستر برخورداری از دیگر نعمتهای الهی را فراهم میآورد امنیت که باشد، انسانها به تکاپو بر می‌خیزند و آب و غذا و مسکن و بهداشت را به عنوان نیازهای اولیه به دست می‌آورند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، سید محمدعلی علوی‌تبار در یادداشتی با عنوان «امنیت» بعد از هوا و اکسیژن، مهمترین نعمتی است که بستر برخورداری از دیگر نعمتهای الهی را فراهم میآورد نوشت: در کشوری که آب و غذا و مسکن و آزادی و بهداشت و آموزش در سطحی ایده‌آل و آرمانی تامین شده باشد ولی هرج و مرج و ناامنی، اجازه استفاده از این نعمتهای الهی را به ساکنان آن کشور ندهد؛ همه این امکانات ارزش پشیزی را هم نخواهند داشت, مردم در چنین شرایطی تمامی دلبستگی‌های خود را ترک گفته و به رغم تلخی آب غربت آواره سرزمین‌هایی میشوند که بتوانند شب هنگام در کانون گرم خانواده، سر بر بالین آرامش بگذارند.
بنابراین «امنیت» بعد از هوا و اکسیژن، مهمترین نعمتی است که بستر برخورداری از دیگر نعمتهای الهی را فراهم میآورد امنیت که باشد، انسانها به تکاپو بر می‌خیزند و آب و غذا و مسکن و بهداشت را به عنوان نیازهای اولیه به دست می‌آورند و اگر ضریب امنیت در سطح عالی‌تری باشد به نیازهای ثانویه، مثل فرهنگ و هنر و آموزش نیز دست مییابند و سعی می‌کنند در بافت فرش تمدن جهانی نیز نقش آفرینی کنند.
پرواضح است که اگر کم‌ترین خللی در «امنیت» ملتی ایجاد شود، امید به آینده از بین می‌رود، زندگی سیر قه‌قرایی را در پیش می‌گیرد؛ شهرهای آباد ویران می‌شود و جغد بر ویرانه‌ها ناله سر می‌دهد, در چنین چشم اندازی مجلل ترین خانه‌ها، گران‌قیمت‌ترین خودروها، مهمترین غذاها و غیره به چه کار می آید!؟ آیا هرگز به این نعمت گران‌سنگ و قیمتی فکر کرده‌اید!؟ و آیا می‌دانید، چرا در اقیانوس متلاطم و طوفان زای خاورمیانه، ایران همچون جزیرهای امن و با ثبات، توجه سرمایه گذاران خارجی را به خود جلب کرده است؟ و آیا می‌دانید که سرمایه همواره به امنترین نقاط دنیا روی میآورد؟ و آیا گمان میکنید تحقق این استاندارد جهانی، خود به خودی و بدون هر گونه سعی و تلاش و تدبیر و ایثار و هزینهای صورت گرفته است!؟
وجود «امنیت» در هر کشوری، محصول دو مولفه مهم «وحدت ملی» و «سرویسهای اطلاعاتی و ضدجاسوسی» هوشمند، روز آمد، با ایمان و نفوذناپذیر است از آنجا که میهن عزیز ما، ریشه در ژرفای تاریخ جهان دارد؛ از منابع عظیم خدادای و طبیعت چهارفصل برخوردار بوده به آبهای آزاد جهان راه داشته در آستانه شبه قاره هند قرار گرفته در کانون تلاقی شرق و غرب از موقعیت استراتژیک ویژه ای برخوردار بوده است همواره به عنوان یک قدرت جهانی، مورد رشک و طمع جهانخواران بوده است ولی تشیع و انتظار فرج آقا امام زمان (عج) از مهمترین عواملی است که وحدت ملی و یکپارچگی ملت ایران را در مقابل تجاوز بیگانگان تضمین کرده است.
فعالیت رسانه‌های استکبار جهانی برای اختلاف افکنی بین اقوام و خدشه به جایگاه تشیع در ایران
به همین لحاظ اگر در فعالیت‌های رسانه‌ای استکبار جهانی دقت کرده باشید سعی می‌شود با اختلاف افکنی بین اقوام ایرانی، وارد کردن خدشه به جایگاه روحانیت شیعه؛ دامن زدن به اختلافات مذهبی؛ غیرطبیعی جلوه دادن اختلاف سلیقه ی مسئولان کشور و سیاه نمایی در خصوص انجام وظیفه ماموران انتظامی و امنیتی و نظامی در وحدت ملی ایرانیان خلل وارد کرده و به اهداف شوم خود برسند اما زهی خیال باطل! که بصیرت سیاسی، اطاعت از رهبری و قدرشناسی از ایثار و جوانمردی سربازان گمنام امام زمان (عج)، مردم رشید و آگاه ایران را به چنان درجهای از وحدت و انسجام ملی رسانده است که از این «بادها» نمی‌لرزند.
ملت ایران نیک می‌دانند که اگر شب هنگام سر بر بالین آرامش می‌گذارند و بی هر گونه ترس و وحشتی در شهرها و روستاهایشان زندگی می‌کنند؛ سربازان گمنام امام زمان (عج) دل بیدار و سرهوشیارند و علاوه بر آن طبق یک میثاق و بیعت قدیمی، همه آحاد ملت برای حراست از این سرزمین اجدادی، خود را عضو سیستم اطلاعاتی کشور دانسته و کوچک‌ترین تحرک دشمن را به فرزندان رشید خود در وزارت اطلاعات گزارش می‌کنند.
امنیت پایدار، همگام با فن‌آوری روز میسر است
امروز امنیت ایران اسلامی در منطقهای که هر وجبش درگیر با جنگ و خونریزی است برای بسیاری از محققان و سیاستمداران سوالی بی جواب است! سوالی که جوابش ریشه در حمایت امام زمان(عج) از سربازانش دارد دنیای امروز که پر از اطلاعات فشرده با زمینه‌ای گسترده است، عرصه‌ای مناسب برای کارشکنی و جاسوسی را فراهم ساخته است عواملی که کشورهای همسایه را نابود کرده است و در این میان ایران همچنان با تکیه بر ستون‌های انقلاب اسلامی و به همت سربازان گمنام و با دعای این مرز و بوم به دور از فتنه مانده و هر روز در حال پیشرفت و توسعه است این سربازان گمنام نه تنها امنیت ایران را به بهترین نحو تامین می‌کنند بلکه در کشورهای دیگر نیز در حال حفظ امنیت هستند.
باید آگاه باشیم که اگر امروز زیر سایه امنیت نظام جمهوری اسلامی در حال پیشرفت هستیم، ناشی از سپری ستبر است که افرادی با دعا بر سر این کشور گرفته‌اند و خودشان مورد آماج بمب و باروت دشمن قرار گرفته‌اند, اما امروز که دیگر برخی سلاح ها متشکل از باروت و آهن نیستند، مبارزه سیاق دیگری پیدا کرده است می‌دانیم که امروز یک هکر در آن سوی دنیا می‌تواند شهری را در کشوری در این سوی جهان منفجر کند و اگر نیروی اطلاعاتی هوشیاری در آن کشور وجود نداشته باشد، فاجعه به بار خواهد آمد,اما واقف به این موضوع نیز هستیم که برخی حملات سایبری و یا هکری منجر به انفجار نمیشود، اما عواقبی بسیار مخرب تر از انفجار دارد حملات سایبری امروز در اولویت فعالیت‌های تروریستی است و به دلیل تاثیر بسیار مخربی که دارند مورد توجه ویژه ابرقدرتها و همچنین استکبار جهانی است.
اما چگونه است که ایران اسلامی تا به حال بسیار کم مورد گزند اینگونه حمله‌ها قرار گرفته به نحوی که حتی خسارت وسیعی به بار نیاورده است؟ واضح است که باید در این دنیای وانفسا به روز بود و اگر اندکی از قطار پیشرفت تکنولوژی عقب بیفتیم، دیگر فاتحه امنیت را باید خوانده در نظر گرفت, آنگونه که در عراق، افغانستان، پاکستان و... امروز شاهد انواع تخریب‌هایی هستیم که همه ناشی از عدم به روز بودن سیستم‌های امنیتی است. اینجاست که در اوج بیادعایی میتوان پی برد که اشراف نیروهای وزارت اطلاعات بر تکنولوژی روز دنیا باعث می‌شود که حتی پیشرفته ترین سلاح های استکبار و تروریسم جهانی نتواند سبب ایجاد ناامنی در ایران اسلامی شود این یعنی اینکه امنیت این مرز و بوم تضمین شده و پایدار است.
از سویی حمایت معنوی حضرت ولی عصر(عج) شامل حال مردم این کشور و سربازانش است و از سویی دیگر پیشرو بودن در علم روز دنیا و هدایت رهبری فرزانه باعث شده است که امنیت کشورمان هیچ روزنه ای برای رخنه ی بیگانگان نداشته باشد. در این روزها که ایام سربازان گمنام است، برای ایشان آرزوی موفقیت و پیروزی داریم و امیدواریم که این صالحین افتخار جهاد در جوار فرمانده شان، امام زمان(عج) را پیدا کنند.
امروز دلاورانی داریم که بی‌هرگونه طمعی به نام و نشان از مرزها و حریم آرامش و امنیت مردم دفاع کرده و جان عزیزشان را به پیشگاه آقا امام زمان(عج) و ملت قدرشناس ایران تقدیم می‌کنند.
به راستی انسان بر سر دو راهی می‌ماند که :«رستم یلی بود در سیستان؟» یا دلاورانی که در گمنامی می‌جنگند و پیر میشوند و هرگز نمی‌توانند شاخه گلی از هموطنی دریافت کنند.
انتهای پیام/
