"زمکان" با همراهی بازگیر و یوسفی منتشر شد

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، «زمکان» نام رودخانه ای است که از کوه های دالاهو سرچشمه می گیرد و پس از گذشتن از چند روستا وارد شهر گهواره شده و در مسیر عبور خود به سیروان می ریزد.

این رود خروشان که خاطراتی از زندگی پر فراز و نشیب مردمان این دیار را با خود به همراه دارد به تازگی عنوان آلبوم موسیقی تازه منتشر شده ای را به خود اختصاص داده است که توسط دو نوازنده‌ی کرد نواخته شده است. فرزاد بازگیر نوازنده و پژوهشگر موسیقی تنبور به همراهی زکریا یوسفی نوازندۀ کوبه ای خاطرات زمکان را با نوای زندگی بخش تنبور و دف به اشتراک گذاشته‌اند.

در این آلبوم هفت قطعه با نام های: کانی(سرچشمه): بر اساس مقام های غریبی و رژیان دالاهو-باخه وان(باغبان): بر اساس مقام ها سه ر خیوی، ساروخانی و گل وه دره- لافاو(طغیان): بر اساس مقام های هی گیان و شاه خوه شینی- زمکان(چشمۀ روشن): بر اساس مقام های شاه خوه شینی و داوو نه کویره- وفراو(برف آب): بر اساس مقام سه ر ته رز- واران(باران): بر اساس مقام لاوهی لاو، پنج ضربی مقام های سه رته رز و دوواله- و فانی: بر اساس مقام های فانی فانی، بابانائوثی و جم نیان دوسان اویانه، نواخته شده است.

فرزاد بازگیر نوازنده و آهنگساز این قطعات مهد موسیقی تنبور و مقامات آن را نواحی غربی ایران می داند و معتقد است که در میان این نواحی منطقۀ گوران به دلیل اقلیم خاص جغرافیایی بکرترین و اصیل ترین نواهای کلام را در خود جای داده است. نواهای کلامی که استادان بی بدیلی چون: کاکی رضا و کاکی قمر گوراجوبی، کاکی الله مراد حمیدی، کدخدا حاجی چغابوری، سیدولی حسینی، سیدمحمود علوی، میرزا سیدعلی کفاشیان، کا اعظم منهویی، سید شمس الدین حیدری، لالو بیرخان زرده ای و درویش مراد خان نظری آنها را می خوانده و می نواخته اند.

بازگیر معتقد است که در بررسی مقامات تنبور می توان به دسته بندی و اشتراکات مشخصی دست یافت. از جمله می توان به: ریتم(ضربها و دورها)، فواصل موسیقایی هر مقام و منطقۀ صوتی(با توجه به نت آغاز، شاهد و پایان) که بر پایۀ موسیقی تنبور اجرا می شوند و در آهنگسازی یک اثر بسیار موثر خواهند بود، اشاره کرد. در قطعات آلبوم "زمکان" این خصوصیات مقامات تنبور قابل توجه بوده و از موتیف ها و تم های مقام های مختلف تنبور استفاده شده است. در این آلبوم اگرچه به صورت آشکار از نغمات کوتاه مقامات و خواص مشترک و ضربهای آنها استفاده شده، اما هدف نوازنده هیچگاه نواختن کامل خود مقام نبوده است.

بازگیر تنبور را نزد استادان بنامی چون: علی اکبر مرادی، طاهر یارویسی و حیدر کاکی آموخته است و در گروه لاوچ کنسرت های زیادی را اجرا کرده است. تدریس تنبور بر اساس کتاب صددرس و مقامات مجلسی تنبور از دیگر فعالیت های این هنرمند به شمار می رود. وی به نگارش مقالاتی چند در معرفی ساز تنبور و مقامات آن پرداخته است و در ثبت ملی تنبور و شیوه ساخت ساز آن همکاری کرده است. آلبوم زمکان اولین اثر رسمی این هنرمند است که اوایل هفته جاری توسط موسسه راوی آذر کیمیا منتشر شد.

زکریا یوسفی دیگر نوازندۀ این اثر کارشناس ارشد پژوهش هنر و از چهره های بین المللی در سازهای کوبه ای به شمار می رود. وی در آلبوم هایی چون: پیدای ناپیدا، یقین گمشده، اورامان تا بادینان، شارو، روژیار، فروغ، سرسماع، راوی، سودایی و ...همکاری داشته و در نشر این فرهنگ موسیقایی همواره کوشیده است.

تلفیق جریان رود زمکان با موسیقی تنبور بر آن است تا شنونده را به ژرفای دریای بیکران نغمه ها رهنمون سازد.

انتهای پیام/