اهل مقاو‌متیم
فیدل کاسترو و کوبا دو واژه مترادف هم هستند و مردم کوبا او را به‌مثابه حضرت داوود(ع) می‌دانند که درمقابل جالوت زمان، یعنی آمریکا ایستاد.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، فیدل کاسترو و کوبا دو واژه مترادف هم هستند و مردم کوبا او را به‌مثابه حضرت داوود(ع) می‌دانند که درمقابل جالوت زمان، یعنی آمریکا ایستاد. به‌مناسبت سالروز تولد مرد مقاومت کوبا که همزمان شده بود با روز مقاومت اسلامی، به سفارت این کشور در تهران رفتیم تا از محور مقاومت آمریکای لاتین دربرابر استکبار جهانی بیشتر بدانیم.
الکسیس باندریج‌وگا، سفیر کوبا در تهران، در ابتدای مصاحبه خط‌مشی کشورش را این‌گونه معرفی کرد: «سعی می‌کنیم در راه مبارزه با آمریکا، در یک خط و راه باشیم. البته، تنها آمریکا دشمن ما نیست؛ بلکه اسرائیل هم دشمن ماست. در آمریکای‌لاتین هم دولت برزیل با ما دشمن است؛ چراکه نگاه منفی به سیاست‌های کوبا دارد و با امپریالیسم همراه است».
کوبا حلقه ارتباطی کشورهای آمریکای‌لاتین است که مقاومتش دربرابر امپریالیسم و حمایتش از جنبش‌های آزادی‌بخش اهمیت آن‌را برای آمریکا دوچندان کرده است. زمانی‌که کاخ‌سفید متوجه شد از راه‌های سخت‌افزاری مثل جنگ و تحریم نمیتواند کوبا را تضعیف کند، اوباما با سفر به هاوانا سعی کرد جنگ نرم و تضعیف دولت کوبا از درون را در پیش بگیرد؛ اما دستکش مخملی او برای سیاست‌مداران هاوانا هم رو شد؛ دستکش مخملی‌ای که سعی کرد خنجرش را از پشت وارد کند؛ اما ترامپ این پرده را انداخت و مجددا شمشیر از رو کشید. همچنان‌که الکسیس باندریج‌وگا سفر اوباما به هاوانا را نمایشی برای فراموشی تاریخ توصیف کرد.
دولت اوباما این نوید را به دولت کوبا داد که درصورت ایجاد رابطه بتواند به گسترش روابط در جهت تقویت امور اقتصادی، سیاسی و... با دولت کوبا گام بردارد؛ اما همزمان سیاست استحاله از درون را در پیش گرفت. با آمدن ترامپ نیز، توافق بین کوبا و آمریکا لغو شد و تحریم‌ها بازگشت. بسیاری فکر می‌کردند با بهبود روابط آمریکا و کوبا می‌توان این انتظار را داشت که روابط آمریکا و ایران نیز بهبود یابد؛ ولی گذشت زمان ثابت کرد آمریکا همان شیطان بزرگ است که نمی‌توان به آن اعتماد کرد.
متن گفت‌وگو با الکسیس باندریج‌وگا، سفیر کوبا در تهران، بدین‌شرح است:
آیا جامعه کوبایی خود را بعد از کاستروها ملتی انقلابی می‌داند؟
چیزی به اسم بعد از کاستروها در کوبا وجود ندارد. تفکر، عمل و میراث چیزی که از آن به‌عنوان «کاستروها» یاد می‌کنید، هرگز فراموش نخواهد شد و از یاد نرفتنی است. ما از تکرار و بیان این موضوع که در ادامه مسیر هستیم، خسته نمی‌شویم. بعد از فقدان وجود فیزیکی فیدل، عبارت بسیار زیبایی به‌وجود آمد به‌نام «من فیدل هستم».
انقلاب کوبا تنها یکی است، چه از سال 1868 که مبارزه‌های استقلال خود را شروع کردیم چه تابه‌امروز که انقلاب با فیدل به‌پایان نمی‌رسد. برادرش، ژنرال ارتش و نخستین دبیر حزب کمونیست است. انقلاب ما فرزند یک تاریخ، فرهنگ و ایده‌هاست، نه یک یا دو فرد.
«ما در ادامه مسیر هستیم» جمله‌ای توخالی یا ایده بیان‌شده بدون فکر نیست. این جمله در ذات دولت انقلابی کنونی کوباست که از ازخودگذشتگی قهرمانان ما برخاسته است و به مبارزانش ختم نمی‌شود و جدایی نسل‌ها را نمی‌شناسد و متعهد به رهبریِ جمعی است و همیشه برای ملت. انقلاب کوبا همیشه سبززیتونی خواهد بود و آماده برای هرگونه مبارزه. به‌تازگی دیاز ، رییس‌جمهوری جدید کوبا کانل کشوری را که می‌خواهیم را شرح داد :
اول از همه کشوری باشد که همه آن را می‌خواهیم.
کشوری سوسیالیستی، آزاد و مستقل و حاکم
مدافع هویت فرهنگی ما
ضدامپریالیست
متحد
با عدالت اجتماعی
با احترام به عزت کامل انسانی
موفق، پایدار، فراگیر و مشارکتی
با توسعه متعادل و پایدار
با نفوذناپذیری نظامی، اجتماعی، عقیدتی و سیاسی
محلی با دموکراسی مردمی، نه در قدرت سیاسی و ضددموکراسی-کاپیتالیستی
با طبیعت همبستگی و هماهنگی داشته باشد و از منابع طبیعی که زندگی کره زمین به آن وابسته است، مراقبت کند.
وجود توسعه اقتصادی، توزیع عادلانه ثروت و تضمین خدمات باکیفیت به کل مردم
دسترسی رایگان و همگانی به آموزش
بهداشت عمومی و باکیفیت برای تمامی شهروندان
کشوری که همبستگی را عملی کند و با هواخواهی مبارزه کند و آنچه دارد، تقسیم کند؛ نه آنچه برای آن اضافه
باقی مانده است.
هر نوع یا شکل تبعیض اجتماعی را رد کند.
مبارزه با جرایم سازمان‌یافته، قاچاق مواد مخدر، تروریسم، قاچاق انسان و برده‌داری
کشوری که از حقوق بشر همگانی دفاع کند، نه از بخشی انحصاری و ممتاز. به‌نظر شما همه این‌ها انقلابی نیست؟
سال 2014 پس از سال‌ها، اوباما به‌عنوان رییس‌جمهوری آمریکا به کوبا آمد و توافقی بین دو کشور شکل گرفت؛ توافقی که ترامپ از آن خارج شد. آیا تفاوتی در سیاست‌های رییس‌جمهوری فعلی و سابق آمریکا وجود داشت؟
ایالات متحده قبل از قرن هجدهم همیشه به‌دنبال این بود که بر دیگر کشورهای آمریکای‌لاتین تسلط یابد. از همان زمانی که انقلاب کوبا شکل گرفت، جنگی اقتصادی و حتی نظامی به‌راه انداختند تا انقلاب ما را نابود کنند. حتی اقدامات خراب‌کارانه ایدئولوژی‌وار هم در پیش گرفتند تا ما را شکست دهند.
اوباما وقتی فهمید با فشار و زور نمیتواند بر ما تسلط یابد، سعی کرد با استفاده از روش‌های دیگر، اهدافش را دنبال کند. اوباما با روشی متفاوت با کوبا ارتباط گرفت؛ ولی همان اهداف قبلی را دنبال می‌کرد و نخستین رییس‌جمهوری بود که در طول این چند دهه، به کوبا سفر کرد. البته، سفرش بیشتر نمایشی بود و سفارت آمریکا را در هاوانا افتتاح کرد. آن‌ها تلاش کردند ما تاریخ و حوادث قبلی را فراموش کنیم؛ ولی این‌گونه نشد. ما سعی کردیم با احترام متقابل، رابطه‌مان را شکل دهیم تا استقلال و حاکمیت کشور ما را به‌رسمیت بشناسند؛ حتی قراردادهای زیادی همانند قرارداد مهاجرتی و کاری میان طرفین شکل گرفت؛ ولی آن‌ها اهداف دیگری را در داشتن ارتباط با ما دنبال کردند. البته، قراردادهای ما سیاسی نبود؛ چراکه معتقدیم انقلاب ما قابل‌مذاکره نیست. فرهنگ و هویت ما قدرت ما است و قابل‌مذاکره نیست.
البته، ترامپ هم که از سیاست چیز زیادی نمی‌داند، در طول مدت ریاست‌جمهوری‌اش روشی متفاوت در پیش گرفته و شرایط را برای ما سخت کرده است؛ اقداماتی که قبلا هم در زمان بوش و ریگان و... هم تجربه کردیم و حتی برخوردهای نظامی هم داشتیم که البته توفیقی هم در به‌کار‌بردن این سیاست‌ها نداشتند. درگیری‌های آمریکا با ما دقیقا شبیه حوادث امروز خلیج‌فارس است که کشتی‌های فراوان دشمنان در این منطقه مستقر شده. بیشتر از این کشتی‌ها که این روزها در خلیج‌فارس است، در آب‌های کوبا وجود داشت؛ کشتی‌هایی که نتوانستند پیروز باشند. البته، ترامپ ظاهرا با همه سر جنگ و ناسازگاری دارد.
هدف آمریکا از‌بین‌بردن انقلاب و نماد مقاومت در کوبا بوده و است. ما جمعیت 11میلیونی داریم؛ ولی آمریکا بیش از 300میلیون نفر جمعیت دارد با کلی منابع انرژی. با‌این‌حال، 60 سال است که محاصره آمریکا را تحمل کرده‌ایم. باید بگویم آمریکا تلاش می‌کند ایران را هم به همین سمت ببرد؛ ولی ایالات متحده نمیتواند به اهدافش درباره ایران دست یابد؛ چراکه ایران اهل مقاومت است.
تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه کوبا خللی در آرمان‌ها انقلاب کوبا ایجاد کرده است؟ آیا همچنان به این اصول پایبند هستید؟
بیشترین ضربه، محاصره اقتصادی و اجتماعی بود، نه سیاسی. محاصره اصلی‌ترین مانع برای توسعه کوبا بود. افزون‌براین، براندازی یکی از مؤلفه‌های اصلی سیاست ایالات متحده علیه کوبا بوده و است که برای آن بودجه میلیونی اختصاص داده‌اند. دولت ترامپ تلاش‌های زیادی برای دسترسی به اینترنت در کشور با هدف بی‌ثبات‌سازی و اخلال در نظم داخلی و حمله به قانونی‌بودن دولت کوبا کرده است. ایالات متحده همچنان برنامه‌هایی ضد حاکمیت کوبا در حال اجرا دارد؛ همچون پروژه‌هایی با هدف ایجاد تغییر در نظم سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و پخش فرکانس‌های رادیویی و تلویزیونی غیرقانونی که برایش بودجه‌های میلیونی در نظر گرفته است. مورد قبلی ما را برآن داشت که توجه خاصی به فعالیت‌های سیاسی-ایدئولوژیکی کنیم تا بتوانیم از تاریخ و هویت ملی دفاع کنیم که بخش مهمی از آرمان‌های انقلابی هستند.
انقلاب‌ها را با حصار مقایسه کرده‌اند که هرچه به آن‌ها محکم‌تر ضربه وارد کنید، محکم‌تر می‌شوند و بیشتر در خاک فرومی‌روند. پرخاشگری، تهدید، تحریم، تخلف و حمله باعث ایجاد احساسات مثبت برای اجراکنندگان آن نمی‌شود. ملت کوبا مردمی انقلابی و تحصیل‌کرده هستند و می‌دانند منشأ مشکلات از کجاست. اقدامات خصمانه ایالات متحده در ما ایجاد حس وطن‌پرستی و انقلابی ضدامپریالیستی بیشتر می‌کند. جوانان هم نقش پررنگی دارند. جوانان کوبایی شخصیت اصلی و تضمین‌کننده حال و آینده انقلاب هستند. همچنین، انقلاب کوبا پروژه‌ای از جوانان است که محرک‌های مهم تحولات اقتصادی و اجتماعی در کوبا هستند. در کوبا توده انقلابی و فعال وجود دارد، جوانان روشن‌فکر با توان و روحیه فداکاری، توجه خود را بر این موضوع متمرکز می‌کنند که جامعه به‌سمت جلو و قوی‌ترشدن حرکت کند.
در کوبا به سیاست‌هایی اهمیت ویژه‌ای می‌دهیم که جوانان را در اولویت قرار می‌دهند. کار جدی برای آموزش تاریخ کوبا به جوانان انجام شده است. فضاهایی در نظر گرفته شده تا به دور از هرگونه تشریفات، گفت‌وگو کنند و رویکردها و نگرانی‌هایشان را درباره موضوعات دلخواهشان به‌اشتراک بگذارند. چه‌گوارا می‌گفت جوانان انقلابی را می‌توان در عبارتی کوتاه تعریف کرد: پیشتاز و پیشگام در همه اقدامات؛ اولین کسانی که به ازخودگذشتگی برای انقلاب مایل هستند و نخستین افراد در کار، تحصیل و دفاع از کشور.
در کل به جوانان اهمیت ویژه‌ای می‌دهیم و آرمان‌های انقلابی را در آن‌ها پرورش می‌دهیم تا همان‌گونه که چه‌گوارا گفت شاد، اما عمیق باشند. فیدل می‌گفت اگر جوانان آسیب ببینند، راه را گم گرده‌ایم.
با‌توجه به ویژگی‌های مشترک ایران و کوبا درزمینه سیاسی، به‌ویژه در مقابله با امپریالیسم و استکبار جهانی، رابطه میان دو کشور در زمینه‌های دیگر ازجمله اقتصادی، فرهنگی و... چگونه است؟
ما روابط اقتصادی و سیاسی زیادی با ایران داریم و این برای تهران و هاوانا مفید است. امیدواریم این روابط به‌ویژه در عرصه اقتصادی و گردشگری توسعه یابد. همچنان‌که این روابط را با چین، روسیه و... توسعه دادیم. ما تلاش می‌کنیم زیرساخت‌های لازم در حوزه گردشگری کوبا را توسعه دهیم تا گردشگران ایران هم بتوانند از کشور ما دیدن کنند؛ حتی هتل ویژه ایران داشته باشیم.
در یک سال اخیر، پنج‌‌میلیون گردشگر داشتیم. این ظرفیت و توان گردشگری می‌تواند با استقبال ایرانی‌ها افزایش یابد. البته، بخش دارویی و مؤسسه‌های درمانی طرفین هم می‌تواند افزایش یابد و محصولات دارویی ایران به کوبا صادر شود. ایران و کوبا را آمریکا تحریم کرده است. شاید خیلی‌ها این تحریم‌ها را تهدید بدانند؛ اما من آن را فرصت می دانم؛ چراکه شرکت‌های کوبایی موردتحریم می‌توانند بدون هیچ ترسی در ایران حضور یابند و البته مشکل انتقال پول وجود دارد که کارهایی برای رفع این مشکل شده است.
منبع : صبح نو
انتهای پیام/
