ایلام| ویژه روز جهانی عصای سفید؛ دیدن آرزویم نیست

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایلام، اینجا تنها کتابخانه تخصصی نابینایان ایلام است که مناسبت به 23 مهرماه روز جهانی عصای سفید مرا به اینجا آورده، مسئول آن رقیه شفیعی از روشندلان اهل شهرستان ایوان استان ایلام حدود چهار سال است در این مکان به همنوعان خود خدمت می‌کند.

کتابخانه‌ای که بیش از 220 روشندل زن و مرد اهل ایلام به عنوان عضو از خدمات آن استفاده می‌کنند.

قبل از گفت‌وگو با شفیعی نگاهی گذرا به کتاب‌های موجود در قفسه‌ها می‌اندازم، کتاب‌های مختلفی که با نظم خاصی چیده شده‌اند از آثار جلال آل احمد گرفته تا کتاب‌های آموزشی، شعر، داستان و غیره و صفحاتی که همگی سفیدند و نقطه نقطه که من چیزی از آنها متوجه نمی‌شوم.

شفیعی از نابینایان مطلق اما موفقی است که با تحصیلات کارشناسی ارشد از دانشگاه ایلام در این کتابخانه علاوه بر معرفی و اهدا کتاب به نابینایان هم آموزش رایانه می‌دهد و هم خط بریل استفاده می‌کند.

متولد سال 64 و فرزند چهارم خانواده است که به‌صورت مادرزادی نابینا متولد شده و  به گفته خودش زمانی متوجه نابینایی‌اش می‌شود که کودک است و با همسن و سال‌هایش در حین بازی نمی‌تواند آنها را کامل ببیند و اشیاء را تشخیص دهد.

خواهر کوچکترش مریم هم نابینای مطلق اما حافظ کل قرآن کریم است که تاکنون در چند دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم  به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران موفق به کسب رتبه‌های برتر جهانی شده است.

وی می‌گوید: تا 12 سالگی اندکی می‌توانستم اشیا را تشخیص دهم ولی با وجود اینکه خانواده‌ام برای درمانم تلاش زیادی داشتند ولی بعد از آن بینایی اندکی را که داشتم نیز از دست دادم و نابینای مطلق شدم.

این روشندل ادامه داد: با وجود معلولیتی که داشتم ولی دوران ابتدایی را در مدرسه شبانه روزی اصفهان گذراندم و سپس برای ادامه تحصیل به زادگاهم ایوان برگشتم و در یک مدرسه عادی از طریق معلم رابط تحصیلاتم را ادامه دادم.

وی گفت: کتاب‌های درسی من از نوع بریل بود و برخی مواقع با تاخیر به‌دستم می‌رسید به‌خاطر همین با کمک خواهر و معلمم درس‌ها را ضبط می‌کردم و به دلیل علاقه زیادی که به تحصیل داشتم شاگرد ممتاز کلاس شدم.

شفیعی می‌گوید: در کنکور سراسری موفق شدم در دانشگاه ایلام رشته فلسفه و کلام قبول شوم و به دلیل اینکه دانشجوی ممتاز بودم مقطع ارشد را نیز بدون کنکور در همان دانشگاه گذراندم.

با اینکه چشمانش چیزی را نمی بیند ولی امید در آنها موج می‌زند، آنقدر با اراده و روحیه بالا صحبت می‌کند که من را برای ادامه مصاحبه‌ام مشتاق‌تر می‌کند.

وی تاکید کرد: در مقطع ارشد برای نوشتن پایان نامه با مشکل روبه‌رو شده بودم تا اینکه از طریق یکی از اساتید  دانشگاه قم که نابینا بود تازه فهمیدم می‌توانم با استفاده از نرم‌افزار مخصوص نابینایان هم از تلفن همراه و هم از رایانه استفاده کنم.

شفیعی ادامه می‌دهد: استفاده از نرم‌افزار مخصوص رایانه آنقدر کارهایم را برایم راحت کرده بود که هم در زمینه تحصیلی و هم شخصی توانستم از آن استفاده‌های زیادی و دوستانم را هم راهنمایی کنم.

وی گفت: در کنار تحصیلم به دلیل علاقه زیادی که به رایانه پیدا کردم موفق شدم با شرکت در کلاس‌های آموزشی فنی و حرفه‌ای مدارک رایانه را هم دریافت و حتی آموزش‌های رایانه هم به دیگران بدهم.

این روشندل اضافه کرد: به دلیل علاقه زیادی که به کتاب و مطالعه داشتم سال 93 درخواست فعالیت و راه‌اندازی نخستین کتابخانه نابینایان را دادم که بعد از یک سال موفق شدم در این فضا مشغول به‌کار شوم.

شفیعی می‌گوید: خدمات این کتابخانه فقط در زمینه اهدا کتاب نیست، من بر اساس توانایی که دارم هم آموزش خط بریل را به نابینایان می‌دهم، هم آموزش‌های رایانه‌ای و هم کمک به تهیه کتاب‌های صوتی را انجام می‌دهم.

درک این همه توانایی توسط یک نابینا که در زندگی هیچ گاه تصویری را با چشمانش ندیده برای من به عنوان فردی سالم کمی غیرقابل باور و درک است اما آنچه در پشت این همه اراده رقیه شفیعی وجود دارد امید به زندگی است که او را به عنوان توانخواهی موفق تا این مرحله از زندگی پیش برده است.

روشندلی که بر خلاف بسیاری از توانخواهان که به‌بخاطر نقص جسمیشان گوشه نشینی را در زندگی انتخاب می کنند با وجود اینکه هیچ گاه دنیا را ندیده ولی با حضور در دنیا شعار معلولیت محدودیت نیست را به معنای واقعی تحقق بخشیده و الگویی برای سایر توانخواهان است.

از او در رابطه با زندگی شخصی و چگونگی انجام کارهایش می‌پرسم که می‌گوید: تاکنون سعی کرده‌ام تمام کارهای شخصی‌ام را خودم انجام دهم و تنها کارهایی که بینایی صرف نیاز دارد مثل خرید کردن را با کمک دیگران انجام می‌دهم. 

وی می‌گوید: هر چند نصب نرم‌افزارهای پول‌شناسی، رنگ‌شناسی و نرم‌افزار چشم‌های من باش، ویژه نابینایان که بر روی گوشی همراه نصب می‌شود تا حد زیادی به ما نابینایان کمک می‌کند که به دیگران کمتر نیاز داشته باشیم.

شفیعی یکی از مشکلاتی که موجب شده استقلال کامل در محیط بیرون از خانه نداشته باشد را عدم مناسب‌سازی فضاهای عمومی عنوان می‌کند که سبب هراسش از حضور تنها در محیط خارج از خانه شده است.

این روشندل می‌گوید: در ذهنم توانایی تصویرسازی چیزی ندارم چون هیچ گاه هیچ تصویری را ندیده ام و همه دنیای پیرامونم را با صدا و لمس کردن حس کرده‌ام.

شفیعی ادامه می‌دهد: اگر چه چهره اعضا خانواده به‌ویژه مادرم را بر اساس شنیده‌های دیگران در ذهنم ساخته‌ام ولی می‌دانم با واقعیت بدون شک تفاوت زیادی دارد.

توانایی دیدن دنیا، در ذهنم جواب آرزوی شفیعی است ولی او می‌گوید: به‌‌نظرم آدم‌ها زمانی که چیزی دارند برای از دست ندادن آن تلاش می‌کنند و وقتی چیزی ندارند برای به‌دست آوردن آن طبیعی است که تلاشی نخواهند کرد و من هم چون از ابتدای توانایی دیدن نداشته‌ام دیگر شوقی برای به‌دست آوردن آن ندارم.

وی می‌گوید: آرزوی من سعادت و سربلندی و موفقیت‌های بیشتر در زندگی‌ام است و هیچ گاه دیدن آرزویم نیست.

2 هزار و 379 نابینا در استان ایلام تاکنون شناسایی و از خدمات بهزیستی برخوردارند که از این تعداد یک هزار و 439 نفر مرد و 940 نفر نیز زن هستند.

گزارش از آزاده خرم

انتهای پیام/ح