آیا مصیبت‌ها و سختی‌های دنیا را آزمون خدا بدانیم یا کوتاهی مسئولان؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا،  حجت‌الاسلام علی رضائیان، عضو مجمع عالی حکمت اسلامی در برنامه «بدون توقف»، با اشاره به اینکه یک سری از امتحانات دنیوی امتحاناتی است که از اختیار ما سرچشمه گرفته، گفت: یعنی من بد عمل کردم این اتفاق افتاده، کم کاری مسؤلان و مشکلاتی که پیش می‌آید را پای خدا نمی‌گذاریم؛ این‌ها تاوان رفتار خود ماست، امتحان انواعی دارد، یکی امتحانی است که طرف خودش مانعی جلوی خود ایجاد می‌کند؛ این یک نسبت است. اما برخی نسبتی است که برای رشد و تعالی اتفاق افتاده، سیدالشهدا (ع) اشرف است، او گناهی مرتکب نشده که در قتلگاه سر از بدنش جدا می‌کنند، پس این برای او ترفیع درجه است، حتی برای بنده خطاکاری مثل من هم رنج تجلی رحمت است.

وی ادامه داد: ما نگاه‌مان به رنج را باید تغییر دهیم؛ ما باید زاویه دیدمان را تغییر دهیم، اگر نگاه‌مان به جهان تغییر کند، زاویه دیدمان هم تغییر خواهد کرد. این نگاه، به داشته‌هاست، نگاه به نعمت‌هاست، ارزش نعمت‌ها و داشته‌ها را بدانیم. اگر نسبت ما با خدا مشخص شود فرق مسلمان و کافر هم مشخص می‌شود، سرمایه انسان متدین این است که در دنیایی که پر از تاریکی است می‌گوید من پدری دارم به معنای خالق که مهربان است و قادر، کسی اگر به سرمایه توحیدی‌اش نگاه نکند گویی از دین هیچ بهره‌ای نبرده است.

این کارشناس مذهبی در پاسخ به این سؤال که «آیا من رنج‌هایی که از ناحیه سیاست‌های اقتصادی به من تحمیل می‌شود باید رنج و محبت خدا بدانم یا نه» گفت: همه اسبابی که در عالم اتفاق می‌افتد، به ید قدرت خداست، اما باید ببینیم او به آنها رضایت دارد یا ندارد، بعضی‌ها می‌گویند این کار درستی است چرا که اگر خدا نمی‌خواست نمی‌شد. بله اگر خدا نمی‌خواست شمر هم در گودال قتلگاه نمی‌توانست سر از بدن امام حسین(ع) جدا کند، خدا یک وجود می‌دهد به کافر و مسلمان، هر دو را امتحان می‌کند به اینکه من چه کاری کنم اثر می‌بخشد، اما رضایتش با وجود بخشی‌اش فرق می‌کند، خدا یک کارهایی را می‌گوید من وجودش را به گنهکار می‌دهم اما از او راضی نیستم، امتحان هم از همین دست است خدا اثرش را می‌بخشد، اما سببش منم خدا از آن راضی نیست.

رضائیان در پاسخ به این سؤل که «چقدر رفتار مسئولان و سیاستگذاری‌های آنها در دین‌گریزی مردم مؤثر است» عنوان کرد: خیلی مؤثر است و در تأثیر آن شکی نیست، اگر منظور این است که اگر تأثیر دارد نسبت دین و سیاست چه می‌شود، باید گفت دنیا دنیای عکس‌العمل به رفتار من است، من اگر ظلمی بکنم باید خودم پاسخگو باشم اگر جایی گفتم او، دقیقا مشکلی که ما داریم می‌گویند به اختیار تو چه ربطی داشت، من در تأثیرش شکی ندارم، اما اگر خودم را این طور توجیه کنم که اگر کسی دزدی کرد پس من هم می‌توانم اشتباه است.

انتهای‌پیام/