شوراها ،گذشته ،حال و آینده
خبرگزاری تسنیم:فرقی ندارد در مترو باشی یا اتوبوس، محل کار یا در حال خرید؛ این روزها همه جا حال و هوای انتخابات به خوبی ملموس است و بین صحبتهای روز مره مردم حرفی هم از انتخابات پیش رو به میان میآید.
امسال به دلیل همزمانی برگزاری انتخابات شوراها و ریاست جمهوری شور و حال انتخاباتی بین مردم دوچندان شده است؛ همه در حال آماده کردن خود برای انتخابات هستند و هر روز که میگذرد تب انتخابات بین مردم و مسئولان بالاتر میرود. انگار همه منتظرند، هر چه سریعتر کاندیداها به مرحله معرفی و تبلیغات برسند و مردم برای برگزیدن نامزدهای اصلح فعال شوند.
البته در این میان انتخابات ریاست جمهوری که ماهیتی سیاسی دارد از اهمیت بالاتری برخوردار است اما این موضوع از اهمیت انتخابات شوراها چیزی کم نمیکند چراکه با گذشت 14 سال از فعالیت شوراهای شهر و روستا، تأثیرگذاری آنها در توسعه و پیشرفت شهرهای کشور بر هیچکس پوشیده نیست و همه میدانند شوراها نیز به سهم خود از اهمیت قابل توجهی برخوردارند.
تشکیل شوراها به عنوان یکی از برنامههای اصلی انقلاب اسلامی از سوی امام خمینی رهبر کبیر انقلاب عنوان شد و بسیارهم مورد تأکید ایشان بود.بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نخستین مجلس خبرگان برای تدوین قانون اساسی، اصل ششم،هفتم و اصول یکصدم تا یکصد و ششم قانون اساسی به موضوع شوراها به عنوان یکی از ارکان نظام جمهوری اسلامی اختصاص یافت.
در روزهای آغازین انقلاب اسلامی بر اساس مصوبه شورای انقلاب و با تلاش جهاد سازندگی، شوراهای اسلامی شهر و روستا تشکیل شد اما به دلیل نبود قانون مناسب و بحرانهایی که در آن روزها وجود داشت، متوقف ماند اما به هر ترتیب با کش و قوسهای فراوان نخستین قانون شوراهای اسلامی کشور در سال 1361 در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید اما 5 مرتبه دست خوش تغییراتی شد که بر اساس این تغییرات ،اختیارات شوراها کاهش یافت ولی در نهایت آخرین اصلاح آن در سال 1375 انجام و در 17 اسفند سال 1377 نخستین دوره انتخابات سراسری شوراها با استقبال چشمگیر مردم در بیش از 40 هزار حوزه انتخاباتی برگزار شد.
* شوراها در آستانه 14 سالگی
بر این اساس نخستین دوره شوراها در 9 اردیبهشت سال 1378 تشکیل شد. تاکنون 14 سال از عمر شوراها گذشته و اعضای شوراها که با رأی مردم پای به این پارلمان محلی با تأثیرگذاری و دایره وسیعی از اقدامات گذاشتهاند آخرین روزهای فعالیت خود را میگذرانند. اما در این روزهای پایانی بخشی از اعضای فعلی و بسیاری از چهرههای جدید خود را برای شرکت در دوره چهارم شوراها آماده میکنند.
امروز نخستین روز از ثبت نام دوره جدید شوراهاست که برای آن یک هفته فرصت تعیین شده اما لازم است درباره این موضوع قدری تأمل داشته باشیم چراکه شاید کاندیدا شدن برای انتخابات و رأی دادن مردم به این افراد در ظاهر امری ساده به نظر آید اما حقیقتا اینطور نیست؛ مردم هر فردی را که با رأی خود ،راهی شورا میکنند در اصل تعیین سرنوشت محل زندگیشان را به دست آنها میسپارند و در این بین پذیرفتن تعیین این سرنوشت در عین عمل به اخلاق و با در نظر گرفتن رضای خدا و مصحلت مردم به دور از رنگ و بوی سیاست و سیاستزدگی، مسئولیت خطیری است که نمیتوان به راحتی از کنار آن عبور کرد.
اما نگرانی آنجایی است که مبادا خواستههای مردم به مرور زمان به فراموشی سپرده شود و منفعتی طلبی سیاسی یا شخصی بر اعتمادی که مردم به منتخبین خود داشتهاند سایه بیندازد.
پذیرفتن این نکته که پیشنهاد،طرح و تصویب هر موضوعی در شهروروستا ارتباطی مستقیم با شکلگیری آینده مردم آن دارد و قبول اینکه شورا جایگاهی برای وصول مطالبات مردم است نه وسیلهای برای دستیابی به قدرت و اهدافی که جنبه شخصی دارد، به طور حتم کاندیداها را به هدفی که از پیش برای نمایندگان در این جایگاه تعیین شده هدایت میکند.
در حالی که گام برداشتن نمایندگان خارج از چارچوب قوانین و روح حاکم برجایگاه شوراها میتواند به عنوان یک آسیب جدی به شوراها و آینده مردم منجر شود برخی بداخلاقیها و بحثها که بین مردم از آن به عنوان دعوای سیاسی بین مسئولان یاد میشود نیز آفتی است که با گذشت زمان باعث سلب اعتماد مردم میشود و در نهایت ممکن است حمایت مردم را برای همیشه از دست بدهد؛ نهادی که ادامه حیات آن به فعالیت عضوهایش و حمایت مردم بستگی دارد باید این نکته را در نظر داشته باشد که لازم نیست مردم در جریان همه مسائلی قرار گیرند که میتوان آنها را با رایزنیهای بین دستگاهی ارزیابی کرد و به نتیجه رساند.
در این دوره شورای شهر تهران طیفهای مختلف سیاسی کنار هم قرار داشتند و سعی شان بر این بود تا بدون حواشی سیاسی به فعالیت شان بپردازند که البته در این زمینه هم تا حدودی موفق بودند و این موضوع جز مواردی است که اعضایش به آن افتخار میکنند؛ هرچند این ویژگی به صورت کلی میتواند یک نمره مثبت در کارنامه شوراییهای دور سوم تهران باشد و به نوعی اعتماد بیشتری از سوی مردم را به خود جلب کنند اما باید این نکته را مورد توجه قرار داد که علاوه اینکه باید تلاش کرد فارغ از نگاههای سیاسی به حل مشکلات شهر و مردم پرداخت، اگر اختلاف نظری وجود دارد آن را بدون ایجاد حاشیه برطرف کنند.
اما در سطح وسیعتر هم باید به این مسئله توجه داشت یعنی اگر علاوه بر تفاوت در دیدگاههای سیاسی اختلاف نظری بین مدیریت شهر و دستگاههای دیگر دولتی وجود دارد آنها را هم مدیریت کرد و اجازه بسط آن موضوعات به جامعه را نداد در حقیقت نباید فضایی ایجاد شود که علاوه بر احتمال سوءاستفاده بیگانکان، مردم احساس کنند آن وفاقی که باید بین مسئولان باشد وجود ندارد.
در حقیقت اگر همه مسائلی که درباره آن بحثهایی میشود منفعت مردم را در پی دارد باید در خلوت بین مسئولان مورد بحث قرار گیرد نه اینکه دعواهای آن به فضای جامعه راه داده شود و در خلوت بین مسئولان رفتارها به شکل دوستانه آن باشد این شکل از بررسی و حل مشکلات همان چیزی است که مقام معظم رهبری هم به آن اشاره و تأکید داشتهاند.
متأسفانه درباره موضوعی مانند جدایی ری از تهران بحثهایی پیش آمد که نه تنها مردم متوجه نشدند خیر و صلاح شان در چیست و قانون چه میگوید بلکه فضایی ایجاد شد که مردم به این باور رسیدند که بین دولت و مدیریت شهری اختلاف نظرهای شدیدی وجود دارد که منشاء سیاسی دارد.
قطعا در بیان اظهارات بسیاری از موافقان و مخالفان این طرح دلسوزیهایی هم وجود داشته اما آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است نباید توجه افکار عمومی را به مسائلی سوق داد که گره آن تنها به دست مسئولانش باز میشود.
امید است افرادی که نمایندگی مردم را در دوره چهارم شوراها عهدهدار میشوند با توجه به موارد مذکور و با در نظر آنچه رهبر کبیر انقلاب از راه اندازی شوراها در نظر داشت و با توجه به مواردی که مقام معظم رهبری گوشزد میکنند در راهی قدم بردارند که در نهایت به پیشرفت هر چه بیشتر و ایجاد آسایش و رفاه مردم منجر میشود.
مریم باجلان /بخش اجتماعی خبرگزاری تسنیم
انتهای پیام/