اربعین از جنس مقاومت؛ از حضور «شهید حججی» میان زوار افغانستانی تا برافراشته شدن پرچم‌های فاطمیون+تصاویر
یکی عکس در دست دارد، دیگری کوله‌اش منقش به تصویر نورانی شهید حججی است و زائری دیگر که می‌گوید: جانمان فدای سربازان اسلام، چه فرقی دارد ایرانی یا افغانستانی، ما همه درس‌آموخته مکتب عاشوراییم.
خبرنگار حوزه مهاجرین، خبرگزاری تسنیم: در ادامه انتشار پرونده «زوار افغانستانی اربعین 1439» این بار خبرنگار اعزامی ما روایتی متفاوت از پیاده‌روی زوار افغانستانی را قلم می‌زند، روایتی که حاکی از پیوند محکم و عمیق میان دو ملت ایران و افغانستان است، روایتی که گویای این بوده که اسلام مرز ندارد و قلب مردم افغانستان برای رزمندگان ایران و قلب مردم ایران برای رزمندگان افغانستانی می‌تپد...
مرز شلمچه را رد کرده‌ایم و وارد خاک عراق شده‌ایم، فضای عجیبی است، هر کس هر چه دارد از اراده و عقیده پای این پیاده‌روی آورده، از کودکان خود که نذر این ایام عزاداری‌شان کرده‌اند بگیر تا حرکت‌های نمادینی که ریشه در اعتقادات قلبی زوار دارد.
حالا میان کاروان زوار افغانستانی هستیم، حال و هوا، حال و هوای مقاومت است و من با عکس‌های «شهید محسن حججی» در دستان زوار افغانستانی و یا جایی که همراهشان باشد مثلاً کوله‌ای که منقش به تصویر شهید شده باشد و یا زوار ایرانی و افغانستانی که در حین پیاده‌روی پرچم‌های فاطمیون را برافراشته و به‌همراه می‌برند می‌فهمم اینجا، میان این‌همه اخلاص، مرزها رنگ می‌بازد و شعار امام راحل که می‌فرمودند «اسلام مرز ندارد» محقق شده است.
یکی عکس در دست دارد، دیگری کوله‌اش منقش به تصویر نورانی شهید حججی است و زائری دیگر که می‌گوید: جانمان فدای سربازان اسلام، چه فرقی دارد ایرانی یا افغانستانی، ما همه درس آموخته مکتب عاشوراییم.
از دور مادری به‌روی ویلچر نشسته، گویا با پسرش برای زیارت آمده، در مسیر موکب‌ها که طنین مرثیه‌سرایی‌ها از دور و نزدیک می‌آید، چشمان این مادر هم مدام بارانی می‌شود و با گوشه چادرش پاک می‌کند، همان‌طور سینه می‌زند و انگار میان همه آن شلوغی‌ها و ازدحام جمعیت برای خود خلوتی عارفانه دست‌وپا کرده است.
پسرش می‌گوید "بعد از 60 سال عمر اولین بار است که مادرم به زیارت عتبات عالیات مشرف می‌شود، تمام این یک هفته قبل از سفر، شب‌ها از شوق خوابش نمی‌برد"، مادرش می‌گوید "کاش این زیارت را آقا از ما قبول کند"...
جمعیت شلوغ‌تر می‌شود، همه برای روان شدن حرکت بلند بلند یا صلوات می‌فرستند یا ندای «لبیک یازینب» و «لبیک یا حسین» سر می‌دهند.
فقط دو روز مانده به اربعین و اینجا که زوار افغانستانی کنار برادران و خواهران ایرانی خود برای زیارت سر از پا نمی‌شناسند، جوانی در راه با خود شعر «برقعی» شاعر ایرانی را با لهجه دری زمزمه می‌کند، آنجا که گفته: به‌خدا در هوس دیدن شش‌گوشه دلم تاب ندارد...
لبیک یا حسین(ع)
عکس و گزارش: جواد ایمانی
انتهای پیام/.*
