محیا دهقانی از سوسنِ "پایتخت" تا نگار "هم‌سایه" و "نجلا۲"/ اشتباه کردم که گفتم سریال بازی نمی‌کنم
بازیگر سریالِ پایتخت و فیلمِ "ماجرای نیمروز" می‌گوید که زمانی اعتقاد داشت فقط سینما کار کند و بعدها متوجه شد که اشتباه است و قشر زیادی بیننده تلویزیون‌اند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بازیگری است که عده زیادی او را به نام سوسنِ سریال "پایتخت" می‌شناسند؛ برخی با "ماجرای نیمروز" او را به یاد می‌آورند و عده زیادی هم این شب‌ها «محیا دهقانی» را در نقشِ نگار "هم‌سایه" می‌بینند. بازیگری که در کارنامه کم‌تعداد فیلم‌هایش، کارهای درخشانی مثل "شیار143"، "لیلاج"، "قهر و آشتی" دیده می‌شود.
البته او این روزها در سریال‌های تلویزیون پرکارتر شده و در کنارِ پخش "هم‌سایه" خودش به عنوان بازیگر نقش اصلی سریال "نجلا" و حضور در سریال "خودخواسته" شبکه یک سیما به ایفای نقش می‌پردازد.
نمایی از نجلا2 با بازی محیا دهقانی
دهقانی درباره حضور در سریال «نجلا 2» که در آن جایگزین سارا رسول زاده بازیگر اصلی سریال شده است و ریسکِ پذیرش این کاراکتر، تأکید کرد: به هر حال وقتی بازیگر تغییر کند، شرایط و موقعیت هم تغییر می‌کند. فصل یک «نجلا» 15 قسمت بود اما فصل دو 30 قسمت است. فکر می‌کنم از پس نقش برمی‌آیم و آن را پذیرفتم و تا امروز فکر می‌کنم کار بدی نشده است. تیرماه این کار کلید خورد، در شرایط سختی با کار قرارداد بستم چرا که اصلاً زمانی برای تمرین نداشتم، اما چالش جدیدی برایم بود.
محیا دهقانی در سریال خودخواسته
او که این روزها در سریال «خودخواسته» به کارگردانی علیرضا بذرافشان حضور دارد، محتوای این سریال را کمدی موقعیت عنوان کرد و گفت: محوریت این سریال مردانه است اما سه چهار شخصیت خانم هم محوریت دارند که من یکی از آنها هستم.
این بازیگر که در ماه‌های گذشته در سریال «همبازی» شبکه دو ایفای نقش داشته و کاراکتر دختری افغان به نام «روشنا» را ایفا کرده است، درباره این نقش و دغدغه‌هایی که از دختران افغانستانی به تصویر کشیده شد، گفت: «روشنا» در این سریال پیام و نماد دختر بی‌پناه و بی‌وطن افغانستانی بود که من خودم را در آن چالش قرار دادم تا بتوانم از پس آن نقش بربیایم. خیلی برایم مهم بود.
او در جریانِ گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم به حضورش در سریال "پایتخت" اشاره کرد و گفت: در «پایتخت» چیزی که یاد گرفتم همدلی بود و خانم غفوری و آقای مقدم در این فصل از کار به من لطف داشتند و اجازه دادند این حس خوب را تجربه کنم.
فصل دوم سریال "نجلا" روزهای فیلمبرداری‌اش را در جنوب کشور می‌گذراند. به تازگی هم خبر از این پروژه رسید که ایوب آقاخانی و تورج فرامرزیان به گروهِ بازیگران سریال اضافه شده‌اند. سریال 30 قسمتی که به تعبیرِ کارگردانش، احتمالاً مجموعه رمضانی 1401 باشد.
مجموعه "خودخواسته" هم روزهای پایانی فیلمبرداری را در جنوبِ تهران می‌گذراند و قرار است در ماه‌های آتی از شبکه یک سیما روی آنتن برود.
گفت‌وگو با محیا دهقانی را در ادامه بخوانید:
* محیا دهقانی این شب‌ها در سریال "هم‌سایه" با نقش نگار دیده می‌شود؛ ابتدا راجع به این مجموعه تلویزیونی توضیح بدهید.
این پروژه از بهمن‌ماه کلید خورد و از اوایل اسفندماه به پروژه ملحق شدم. نقش کاراکتری به نام نگار را بازی می‌کنم. نگار دختری است تجمل‌گرا! که شباهتش را زیاد در دختران و پسران امروز می‌بینیم. دختران و پسرانی که می‌خواهند با تجمل‌گرایی و داشته‌های خودشان حتی عشق‌شان را هم بخرند و در نهایت موفق نمی‌شوند.
جذابیت و نقطه قوتی که در این کاراکتر وجود دارد قابل لمس بودن آن است. چیزی که در دهه من و قشری که با آنها سروکار داریم دیده می‌شود. همه می‌گویند پول از همه‌چیز مهمتر است اما عشق و زندگی مشترک را نمی‌توان با پول خرید و جلو برد.
* تجربه کار در سینما و تلویزیون داشتید؛ مشغولِ بازی در نقش "نجلا" هستید که اقبال مردم نسبت به آن باعث شد تا دومین فصل آن جلوی دوربین برود. خودتان فکر می‌کنید تلویزیون چطور می‌تواند مخاطبش را حفظ و جذب کند.
فیلمنامه خیلی مهم است که قوی بودن آن می‌تواند مخاطب بیاورد و دومین موضوعی که اهمیت دارد تبلیغات است. اگر صداوسیما همچون سینما، برای سریال‌هایش تبلیغ کند به نظرمن مخاطب و نسل جدید جذبش خواهند شد. من قبلاً این اعتقاد را داشتم که فقط می‌خواهم سینما کار کنم که اشتباه کردم. در زمانی ماجرای نیمروز را کار کردم سریال پیشنهاد می‌شد و نزدیک به سه سال سریال کار نکردم و بعد از آن زمان، متوجه شدم اشتباه است و باید برای مردم کار کنم. همه که سینما نمی‌روند و یا سریال خانگی تماشا نمی‌کنند و قشری هم بیننده تلویزیون‌اند؛ من آن قشر را ندیدم.
هیچ چیزی در جغرافیای هنرمندی تافته جدابافته نیست و سینما، تلویزیون و نمایش‌خانگی یک کار آرتیستی می‌طلبد؛ اگر آرتیست واقعی باشیم باید این نگاه را داشته باشیم که تفکیک قائل نشویم. این واقعاً هنرمندانه نیست که آرتیستی به این موضوع نگاه نکنیم. این نکته را هم غافل نشویم که مخاطبی که تلویزیون دارد سینما و مدیوم‌های دیگر ندارند.
* مردم قرار است نجلا2 را با بازی شما ببینند. سارا رسولزاده این نقش را یک بار در فصل اول بازی کرده و حالا شما به تعبیری این ریسک را پذیرفتید و جلویِ دوربین خیرالله تقیانی‌پور قرار گرفتید؛ چطور شد؟
در حقیقت برای من خیلی سخت بود. هر بازیگری وقتی کاراکتری را بازی کند، برای بازیگر دیگری خیلی سخت است که بتواند طوری آن نقش را بازی کند که مخاطب با آن کاراکتر دوباره همذات‌پنداری کند؛ به مراتب پذیرش چنین نقش‌هایی هم ریسک دارد و هم کار سختی است. من این ریسک را قبول کردم چون به خودم اعتماد داشتم. به آقای تقیانی‌پور کارگردان هم گفتم "نجلا1" خانم رسولزاده و کل تیم بسیار عالی بازی کردند و کار دیده شد.
حالا قرار است نجلا شخصِ دیگری باشد همه این اتفاقات را کنار بگذارید و خودتان را آماده اتفاقات دیگری کنید. در واقع این نجلا را بگذارید کنار و یک نجلای دیگری ببینید. از شما رسانه‌ای‌ها هم می‌خواهم اجازه بدهید 4، 5 قسمت "نجلا2" پخش شود و بعد درباره "نجلا" کامل حرف بزنیم.
* یکی از اتفاقاتی که در شخصیتِ شما به چشم می‌خورد این است که در فضای‌مجازی به سبک و سیاق برخی از همکارانتان فعال نیستید. موضع‌گیری نمی‌کنید و حاشیه‌سازی را در دستور کارتان ندارید. همچنین جایی طنز بازی می‌کنید و جایی جدّی و جایی هم مثلِ "ماجرای نیمروز" یک کار سیاسی را می‌پذیرید. سخت انتخاب می‌کنید و این‌طور که قبلاً هم گفته‌اید دوست ندارید با خریدنِ نقش و فالووربازی و از این کارها، وارد عرصه بازیگری شوید؟
خیلی سخت در این جایگاهی که امروز هستم قرار گرفته‌‌ام. در حدِّ توانم برای رسیدن به موفقیت تلاش کرده‌ام. از سال 1389 که وارد عرصه بازیگری شده‌ام و 11 سال است کار می‌کنم هنوز به آن چیزی که می‌خواستم نرسیده‌ام. به همین خاطر از یک جایی به خودم گفتم همه آن چیزهایی که در دانشگاه یاد گرفتی را باید به صحنه نمایش بیاوری نه حاشیه و برخی از مواردِ خارج از هنر! من برای حاشیه ساخته نشدم؛ من آمدم دردی که در درونم است را تبدیل به هنری بکنم که مخاطب بپذیرد.
می‌تواند در تئاتر، سینما و یا سریال باشد. هر جایی که مخاطب برای آن پیامی دارد؛ برای من محتوا مهم است. سعی کردم در زندگی‌ام مفید باشم. همیشه دنبال تفاوت بودم اما متفاوت بودن به ظاهر و لباس متنوع و متفاوت نیست. اوایل دانشگاه استادی می‌گفت این هنرمند است که باید به مخاطب تغذیه بدهد، مخاطب نباید تغذیه بگیرد. الان روند کار ما شده مخاطب چیزی که دوست دارد آن را برای او بسازیم. من نباید در این کارها باشم.
سریال "پایتخت" بازی می‌کنم، چون از جنسِ درد و خانواده مردم است. "ماجرای نیمروز"، مادر و پدرم آن دهه را گذرانده‌اند و آن فضا را دیده‌اند و بسیار کار خوب و مؤثری بود که باز مردم از آن استقبال کردند و حرفی برای گفتن داشت. به طورکل دوست دارم در کارهایی ایفای نقش کنم که هم برای مخاطب محتوا و مفهومی داشته باشد و آن‌قدر جذابیت، که منتظر قسمت‌هایش بماند.
* در نمایش‌خانگی حضور نداشتید؛ دلیلی دارد؟
در نمایش‌خانگی یک پیشنهاد شد که به سرانجام نرسید. اما هر سال یک سینمایی کار کردم که متأسفانه به خاطر کرونا هنوز دو کاری که بازی کرده‌ام اکران نشده است. "لب خط" علی جبارزاده و سال قبل "چند می‌گیری گریه کنی2" را کار کردم که هنوز روی پرده نیامده‌اند.
* چرا برخی تلاش می‌کنند با فالووبازی بازیگر شوند؟
اگر اینستاگرام دارم به این دلیل است که کارهای خودم را در صفحه‌ام بگذارم و یک نوع اطلاع‌رسانی کرده باشم. اما اینکه بخواهم خودم را درگیرِ کامنت‌ها و حواشی و اظهارنظرهای غیرتخصصی کنم، من این کاره نیستم.
انتهای پیام/
