آیا کلیچدار اوغلو باید برود؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، این روزها در بسیاری از محافل سیاسی ترکیه، درباره سرنوشت مردی صحبت می شود که در یک انتخابات حساس و سرنوشت ساز، نتیجه را به اردوغان واگذار کرد.

مردی به نام کمال کلیچدار اوغلو که 48 درصد آرای مردم را به دست آورد، اما رقیب او اردوغان، با 52 درصد آراء، یک بار دیگر قدرت را در دست گرفت و مخالفین را نومید کرد. حالا بخش قابل توجهی از هواداران حزب جمهوری خلق، معتقدند که سکان رهبری حزب باید به فرد دیگری سپرده شود.

کلیچدار اوغلو، در مصاف با اردوغان رای قابل توجهی گرفت اما به باور بسیاری از ناظران سیاسی، او در هر حال یک سیاستمدار شکست خورده است و صلاح نیست بیش از این، رهبر بزرگترین حزب مخالف و گسترده ترین ائتلاف سیاسی ضد اردوغان باشد.

آیا لازم است کمال بیگ برود؟

شرکت نظرسنجی بو تیمار ترکیه که با نظرسنجی های دقیق، توانسته بود احتمال شکست کلیچدار اوغلو را به درستی پیش بینی کند، به تازگی یک تحقیق میدانی انجام داده و از یک جامعه آماری 4 هزار و 600 نفری پرسیده: به باور شما، آیا لازم است جناب کلیچدار اوغلو از سمت رهبری حزب جمهوری خلق کنار برود؟

62.4 درصد از پاسخ دهندگان اعلام کرده اند: آری باید برود. در مقابل، فقط 37.6 درصد از هواداران، بر این باورند که کلیچدار اوغلو باید همچنان رهبر بماند.

در روزهای اخیر، در بسیاری از محافل سیاسی و رسانه ای آنکارا و استانبول، از این موضوع سخن به میان آمده که برخی مشاورین و دوستان نزدیک، به کلیچدار اوغلوی 75 ساله گفته اند که بهتر است شخصاً استعفا دهد و با برگزاری کنگره اضطراری، کرسی رهبری را به فرد دیگری بسپارد. اما مساله اینجاست که تقریباً هیچکدام از سیاستمداران مشهور نزدیک به حزب جمهوری خلق، حاضر نیستند به طور علنی و آشکار در این مورد اظهارنظر کنند.

به همین دلیل، بعید نیست که به شکل تدریجی، یک جریان ضد کلیچدار اوغلو در داخل حزب، متمرکز و متحد شود.

چه کسی رهبر شود؟

یکی از سوالات مهم موسسه نظرسنجی بو تیمار از هواداران حزب جمهوری خلق، این است که بهتر است از میان چند نامزد زیر، کدامیک رهبر جدید حزب شوند:

اکرم امام اوغلو شهردار استانبول

منصور یواش شهردار آنکارا

اوزگور اوزل از معاونین کنونی رهبر حزب

مصطفی ساری گل از چهره های قدیمی حزب

محرم اینجه رهبر حزب مملکت و از چهره های قدیمی حزب جمهوری خلق

47.6 درصد از پاسخ دهندگان، اعلام کرده اند که از دید آنها، امام اوغلو بهترین گزینه برای رهبری حزب است. 17.6 درصد از افراد، منصور یواش را پیشنهاد کرده اند، اوزگور اوزل سیاستمدار مشهور فقط 6.5 درصد رای گرفته و محرم اینجه و مصطفی ساری گل، به ترتیب 1.2 درصد و 9 دهم درصد، رای گرفته اند.

به این ترتیب، می توان گفت امام اوغلو برای رسیدن به کرسی رهبری حزب، از شانس و اقبال فراوانی برخوردار است. نکته مهم اینجاست که از بین هواداران حزب جمهوری خلق، 51 درصد، رفتن کلیچدار اوغلو را به صلاح می دانند، اما این رقم در میان هواداران حزب خوب به 82 درصد می رسد و این موضوع، ریشه در روابط مستحکم مرال آکشنر رهبر حزب خوب و اکرم امام اوغلو شهردار استانبول دارد.

گفته می شود مرال خانم، پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری، مودبانه به کلیچدار اوغلو گفته: اگر اکرم بیگ نامزد شده بود، طیب را شکست می دادیم.

چرا کمال مخالف اکرم بود؟

ناظران سیاسی ترکیه معتقدند که مخالفت کمال کلیچدار اوغلو با نامزدی اکرم امام اوغلو به عنوان رقیب اصلی اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری، دو دلیل مهم داشت:

الف) کلیچدار اوغلو در یک روند فعالیت 12 ساله، حزب جمهوری خلق را از سطح یک حزب شکست خورده و مفلس به سطح بالای قدرت رساند و حق طبیعی خود می دانست که رئیس جمهور شود.

ب) رای دوم در انتخابات شهرداری استانبول، متعلق به یکی از چهره های آکپارتی بود و این حزب در شورای شهر استانبول، دارای اکثریت است و اگر اکرم رئیس جمهور می شد، شهرداری استانبول، به دست اردوغانی ها می افتاد. حال آن که کلیچدار اوغلو هم ریاست جمهوری را می خواست و هم به دنبال این بود که تا انتخابات سال 2024 میلادی، اکرم در شهرداری بماند. سپس فرد دیگری به جای او شهردار شود و اکرم و منصور، هر دو معاون رئیس جمهور شوند. ولی حالا مشخص شده که این راهبرد کمال کلیچدار اوغلو، از اول، خطا بوده است.

رهبر حزب جمهوری خلق، به دنبال آن است که فعلاً کرسی رهبری حزب را در دست خود نگه دارد تا در انتخابات شهرداری ها در سال 2024 میلادی (10 ماه دیگر)، شکست سنگینی بر حزب عدالت و توسعه تحمیل کند. اما مشخص نیست که با طرح گسترده موضوع ضرورت استعفای کلیچدار اوغلو، این هدف گذاری، تا چه اندازه واقع بینانه باشد.

در پایان باید گفت، انتخابات امسال در ترکیه، نمونه ای از یک مصاف و رقابت پیچیده و سرنوشت ساز بود. انتخاباتی که اگر چه به شکل نابرابر برگزار شد و دولت مستقر، برای رسیدن به پیروزی از همه امکانات بهره گرفت، اما در هر حال آزمونی بود که حد نهایی توان و ظرفیت مخالفین اردوغان را نیز به نمایش گذاشت.

این انتخابات نشان داد که ائتلاف گسترده مخالفین، برای تحمیل شکست بر اردوغان و حزب او، نیاز به تمرکز و فعالیت بیشتری دارد و احتمالاً لازم است برای رهبری جریان ائتلافی، سیاستمداری به میدان بیاید که از محبوبیت و انرژی بیشتری برخوردار باشد.

انتهای پیام/