دوربین «تهران دمشق» روی مردم سوریه است تا ریشه بحران را پیدا کند
کارگردان مستند «تهران دمشق» گفت: این مستند از خطری حرف میزند که همه باید از آن آگاه شوند. بعد از دیدن مستند میشود دربارهاش حرف زد. امیدوارم «تهران دمشق» بتواند فضایی برای گفتوگو بهوجود بیاورد و هدف اصلی مستند محقق شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، علی صدرینیا پس از تولید مستندهای «قائم مقام» و «زخم تازه» سراغ یک موضوع بینالمللی رفته است. «تهران دمشق» جدیدترین مستند اوست که در هفتههای گذشته منتشر شد.
در ادامه گفتگوی خبرنگار تسنیم با علی صدرینیا را میخوانید.
تسنیم: راجعبه موضوع «تهران دمشق» توضیح دهید.
این کار به نسبت همۀ کارهایی که تا الان دربارۀ جنگ سوریه ساخته شده، فضای متفاوتی دارد. قصهاش از این جهت مهم است که رویکردی اجتماعی دارد و از دریچهای متفاوت و جدید ماجرا را روایت میکند. دیدن و شنیدن این قصه، میتواند برای جامعۀ ایرانی تجربهای قیمتی و مهم باشد. همچنین داستان «تهران دمشق» بین فضای سوریه و ایران در گذار است و در حقیقت، بخشهایی از قصه را در سوریه و بخشهایی را در ایران روایت میکند.
تسنیم: چرا سراغ این سوژه رفتید؟
معمولاً در دل بحرانها و اتفاقات به بخشهایی از آن ماجرا پرداخته میشود و بعضی از بخشها هم مغفول میماند. در ماجرای سوریه هم همینطور شد. کلی مستند دربارۀ سوریه ساخته شده؛ ولی به بعضی از ابعاد ماجرا پرداخته نشده است. به همین دلیل ما احساس خلأ کردیم که از نظر اجتماعی، این روایت گفته نشده. چنین روایتی، هرچند دیر بود ولی باید بازخوانی و گفته میشد. این دغدغه و فکر باعث شد که جرقۀ تولید این کار بخورد.
تسنیم: گفتید نسبت به بقیۀ مستندها فضای متفاوتی دارد؛ این تفاوت در چیست؟
بیشتر مستندهایی که ما در این چند سال دربارۀ جنگ سوریه دیدهایم، روایت خود جبهه، خط مقدم و مدافعان حرم بوده و سوژههایی از این دست دارد یا اگر هم سوژهاش اجتماعی است، دارد در پشت جبهه تکسوژهای را روایت میکند؛ اما در مستند «تهران دمشق» ما دوربین و روایت را به پشت جنگ آوردهایم. در حقیقت، از حال و هوای پشت جنگ و فضای اجتماعی سوریه و دلایل و اتفاقاتی گفتیم که منجر به این بحران شد.
تسنیم: از نسبت این مستند با مخاطب ایرانی بگویید.
این مستند تجربهای تاریخی را روایت میکند که شنیدنش برای جامعۀ ایرانی باارزش است. این تجربه از نقشهای میگوید که در سوریه اجرا شد و شاید فقط در سوریه اجرا نشود. ممکن است در جاهای دیگر هم اجرا شود. به همین دلیل، در این مستند سعی کردهایم ماجرا را بهگونهای روایت کنیم که طیف وسیعی از مخاطبان بتوانند آن را بهعنوان مستندی که فهمیدنش آسان است، دنبال کنند. چون بعضی از مستندها تخصصیاند و وقتی دارند روایت جنگ را میگویند، به ابعاد تخصصی ماجرا میپردازند؛ اما فهمیدن «تهران دمشق» چون روایتی اجتماعی و به زبان مردم دارد، برای همه آسان است و همه میتوانند لمسش کنند.
همۀ ما در این سالها شنیدهایم که داعش در سوریه و عراق فلان کارها را کرده است؛ اما این ماجرا بخش بیرون از آب است و بخشی از ماجرا درون آب است. ما هیچوقت به آن بخش نگاه و توجه نکردهایم. دقت نکردهایم که چه اتفاقاتی زمینهساز این حضور شد و اصلاً داعشیها که بودند و چطور این اتفاقات پشت سر هم افتاد. این بُعد مهم ماجرا است. تصور ما همیشه این بوده که داعش بهعنوان یک نیرو از جایی از بیرون مرزها آمدهاند و همه را میکشند و جنایت میکنند؛ درصورتیکه این اصل ماجرا نیست و پشت آن، کلی برنامهریزی وجود داشته است. ما در این مستند سعی کردهایم به این بخش از ماجرا نگاه کنیم.
تسنیم: در مستند شما چه ارتباطی بین سوریه و ایران وجود دارد؟
آنچه ما روایت میکنیم، این است که نقشهای که در سوریه دارد اجرا میشود، بر مبنای دستگذاشتن روی گسلهای اجتماعی، شکافها و اختلافات است. «تهران دمشق» قصۀ این شکافهای اجتماعی را روایت میکند و اینکه چگونه در سوریه تلاش شد تا این شکافها به گسل تبدیل شوند. این مستند میگوید چگونه سعی میکنند که این فضا و الگو را در ایران اجرا کنند.
تسنیم: به نظرتان حرف اصلی «تهران دمشق» چیست؟
ما تلاش میکنیم همۀ کسانی که ایران را دوست دارند، این مستند را ببینند. من از هرکسی که علاقهمند به ایران است و ممکن است فقط در همین موضوع با هم اشتراکنظر داشته باشیم، دعوت میکنم که مستند «تهران دمشق» را ببیند. این مستند از خطری حرف میزند که همه باید از آن آگاه شوند. بعد از دیدن این مستند میشود ساعتها دربارهاش حرف زد. من امیدوارم «تهران دمشق» بتواند فضایی برای گفتگو بهوجود بیاورد و هدف اصلی مستند محقق شود.
انتهای پیام/