گزارش| روایت بانوی جهادی شاهرودی در میدان مبارزه با «کرونا»؛ دوخت ماسک تنها کاری بود که از دستم برمی‌آمد
گروه استانها- بانوی شاهرودی با دوخت ماسک سعی می‌کند تا مانند بسیاری از هم‌وطنان خود همچنان در میدان جهاد و مبارزه با ویروس منحوس نقش‌آفرینی کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم در سمنان، شور و اشتیاق برای مشارکت در رزمایشی به نام «مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه» در بسیاری از زنان و مردان این مرزوبوم که کاری از دستشان برمی‌آید برای خدمت به مردمی که از یک ویروس به نام «کرونا» آسیب دیده‌اند؛ ایجاد شده است و در حقیقت باید این شور و اشتیاق را لبیک به فرمان رهبری پس از شنیدن سخنان معظم له در روز نیمه شعبان امسال دانست.
یکی از این افراد بانو خدیجه جلالی اهل شاهرود است که هنرش را برای کمک به مردم شهرش به خدمت گرفته است تا بتواند نقشی هر چند کم و کوچک در اجرای رزمایش کمک مؤمنانه داشته باشد.
وی می‌گوید: پس از شنیدن سخنان رهبر معظم انقلاب با توجه به اینکه بنده یک خیاط هستم؛ تصمیم به دوخت و تهیه ماسک گرفتم و تمام ماسک‌هایی که تاکنون دوخته‌ام را به‌صورت رایگان بین مردم توزیع کرده‌ام.
بانو جلالی می‌گوید: خوشحالم که توانسته‌ام سهمی در مشارکت در رزمایش کمک مؤمنانه داشته باشم و این کار را با افتخار انجام می‌دهم.
این بانوی هنرمند شاهرودی که به تعبیری از هر انگشتش هنری می‌بارد می‌گوید: من تمام هنرهایی که فراگرفته‌ام -از شیرینی‌پزی گرفته تا خیاطی، خشک‌کردن میوه، معرق با شاخه گندم، چرم‌دوزی، مروارید بافی و آشپزی- را در داخل خانه با امکانات ساده و موجود در خانه انجام می‌دهم.
بانو جلالی که به حقیقت فعل «خواستن، توانستن است» را صرف کرده است اضافه می‌کند: بنده دارای چهار فرزند هستم و با توجه به نارضایتی همسرم از کار در بیرون از خانه با حمایت‌ها و پشتیبانی‌هایش توانستم هنرهای مختلف در زمینه‌های که بدان‌ها علاقه‌مند بودم را فرا گیرم و بتوانم از این طریق درآمدی کسب کنم.
وی که متولد سال 1354 است عنوان می‌کند: از سال 70 در کلاس‌های خیاطی شرکت کردم و پس از سال‌ها کار و تلاش و تجربه‌آموزی از سال 89 به آموزش خیاطی در پایگاه بسیج محل زندگی‌ام در شاهرود مشغول هستم.
بانو جلالی که یکی از هزاران بانوانی است که کار در حوزه مشاغل خانگی را چندین سال است آغاز کرده است؛ تنها خواسته‌اش از مسئولان این است که حامی شاغلان در این حوزه باشند و با اعطای تسهیلات کم‌بهره و فراهم کردن بسترهای فروش تولیدات این‌گونه مشاغل خانگی به کسب‌وکار شاغلان آن رونق بخشند تا با انگیزه‌ای بیشتر کار کنند.
وی می‌گوید: خشک‌کردن میوه از دیگر کارهایی است که در خانه انجام می‌دهم و البته این کار را در فصل زمستان انجام می‌دهم و با توجه به اینکه دستگاه میوه خشک‌کن ندارم با استفاده از بخاری میوه‌ها را خشک می‌کنم.
بانو جلالی می‌گوید: خیاطی را با یک چرخ‌خیاطی ساده و کار معرق را نیز با استفاده از ساقه‌های گندم انجام می‌دهم.
وی بهترین دستاورد کارش را تقدیم 2 تابلوی معرق با شاخه گندم به حرم امام رضا (ع) و بارگاه ملکوتی حضرت ابوالفضل العباس (ع) عنوان می‌کند.
این بانوی هنرمند می‌گوید: همه‌ساله در اردوهای جهادی به‌صورت داوطلبانه شرکت می‌کنم و تمام هنرهایی که آموخته‌ام را در حد توان و بضاعت خود به افراد علاقه‌مند ساکن در مناطق محروم به‌صورت رایگان آموزش می‌دهم.
کم نیستند مردان و زنانی همچون بانو جلالی که در انجام کارهای خیر و خداپسندانه همواره پیشگام و پیش‌قدم هستند و باید گفت خدمت کردن به خلق و دستگیری از نیازمندان نیاز داشتن سرمایه و امکانات آن‌چنانی نیست و می‌توان همچون این بانو بود که هر آنچه آموخته است را بدون هیچ چشم‌داشتی به میدان آورده است تا سهمی کوچک در خدمت‌رسانی به خلق داشته باشد.
گزارش از زکیه زکی
انتهای پیام/363/ ع
