مناجات علوی‌تباران در شب نزول قرآن
علوی‌تباران مازندران در شب بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان و مهم‌ترین شب معنوی سال با اشک های خاشعانه و مناجات از درگاه الهی طلب بخشش از گناه را خواستارند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از آمل، امشب برابر با بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان در شبی قرار گرفتیم که پس از بیست روز روزه‌داری در جایگاه معنوی مهم‌ترین شب سال قمری است.
شبی به نام شب قَدر یا لَیلَةُ القَدر که به روایتی شب نزول قرآن و مقدّر شدن امور یک‌ساله انسان‌ها از سوی حضرت حق تعالی مطرح می‌شود.
«قَدر» به معنای اندازه، تقدیر و سرنوشت عنوان می‌شود و برای آن سوره‌ای جداگانه در قرآن کریم آمده است و این شب به فرموده امام خمینی(ره) دلیل نام‌گذاری این شب بر سه احتمال است؛ نخست اینکه چون صاحب شرف و منزلت است و قرآنِ صاحبِ قدر توسط ملکِ صاحبِ قدر بر رسولِ صاحبِ قدر و برای امت صاحبِ قدر نازل شد، آن را لیلة القدر گویند. دوم، چون در این شب تقدیر امور و ارزاق مردم انجام می‌گیرد، شب قدر نامیده شده است و سوم، به دلیل حضور تعداد زیاد ملائکه، زمین تنگ شود؛ به همین دلیل آن را قدر گویند.
«لیلة القدر» برای آن صاحب «قدر» شده است که شب وصال نبیّ خاتم و شب وصول عاشق حقیقی به محبوب خود است.
این شب با ابهت در سه شب از شب‌های ماه مبارک رمضان و مصادف با ضربت خوردن و شهادت امیرالمؤمنین علی(ع) روایت می‌شود و برای شیعیان اسلام بسیار حائز اهمیت است.
به گزارش تسنیم، علوی‌تباران با اخلاص و متدین مازندران نیز این شب‌ها با حضور در تکایا، مساجد و اماکن مذهبی و امام‌زاده‌ها با برپایی قرآن به سر و خواندن دعای مناجات و جوشن کبیر شب‌های احیا را به جا می‌آورند.
مخلصان دین خدا با اشک های خاشعانه و خاضعانه دست‌های خالی خود را به سوی آسمان دراز می‌کنند تا طلب بخشش و مغفرت الهی کنند.
گوشه گوشه آستانه مقدس امام‌زادگان مازندران مملو از جمعیت شدند و خادمان آستانه‌ها برای هدایت جمعیت سرپا ایستاده فرش‌هایی را در حیاط و پیرامون آستانه پهن نی‌کنند تا مشتاقان امیرالمؤمنین(ع) احیای خود را در شب بیست‌ویکم ماه رمضان به جا آورند.
گوشه‌ای جوانی تنها نشسته و کتاب کوچک دعای جوشن کبیر در دست گرفته و با دلی پر آه اندوه در خلوت خود مناجات می‌کند.
در گوشه دیگری زن و شوهری بر روی زیلویی نشسته و قرآنی را در دستانشان قرار داده و آیاتی از آن را بر لب زمزمه می‌کنند.
در جای جای این اماکن و مساجد و تکایا و اماکن معنوی و مذهبی لحظه‌های خضوع و خشوع بندگان الهی دیده می‌شود و جوانان و پیران کنار هم هنگام نوحه مداح اهل البیت(ع) مجلس اشک بر دیدگان جاری می‌کنند و بر مظلومیت امام اولشان آه و ناله سر می‌دهند.
اولین امام شیعیانی که همه ما مسلمانان جوانمردی، فتوت، مردانگی، یتیم نوازی، سخاوت، مهربانی، از ایشان را سرلوحه زندگی‌مان قرار می‌دهیم.
صدای" الغوث الغوث" جمعیتی که پس از گفتن "دعای جوشن کبیر " نوای سبحانک را با صدایی رسا و بلند به سمت آسمان سر می‌دهند تا به گوش حق تعالی برسد و فریادرسی برای آمرزش گناهانش شود.
در این شب که به فرموده پیامبر اکرم(ص) از هزار ماه بهتر است و محروم (حقیقی) کسی است که از شب قدر محروم شود.
علوی‌تباران مازندرانی این شب را را به هر نحوی و با شب زنده‌داری شب بیست‌ویکم ماه رمضان به جا می‌آورند تا همه گناهانش بخشیده شود.
انتهای پیام/
