«روزهای خوب گمشده تقویم» به کِیسان و روستایش برمی‌گردد؟
حجت طاهری با مستند «روزهای خوب گمشده تقویم» به جشنواره حقیقت آمده است. اهالی روستای عشایری توگَبری چشم امیدشان به لنز دوربین او است، شاید پخش این مستند یک روستا را نجات دهد.
حجت طاهری کارگردان مستند است. او در چند سال گذشته بیشتر توجه خود را به ساخت مستندهای حیات وحش معطوف کرده است و مستندهایی نظیر «زندگی در خور موسی» را ساخته است که در جشنواره حقیقت در 6 بخش کاندید دریافت جایزه شد و تندیس بهترین کارگردانی را از آن خود کرد. او سابقه ساخت مستندهایی با محوریت روستا و زندگی روستایی را نیز در کارنامه دارد و مستند «بایاری‌ها» به کارگردانی او و تهیه‌کنندگی عبدالخالق طاهری در جشنواره ششم سینما حقیقت حضور داشت و مورد تقدیر نیز قرار گرفت.
او امسال مستند جدیدی را تولید کرده است که محوریتش زندگی روستایی و در ادامه مستند «بایاری‌ها» است. مستند «روزهای خوب گمشده تقویم» در دوازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت در بخش ملی حضور دارد و به رقابت با دیگر آثار می‌پردازد. این کارگردان و مستندساز در گفتگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا از روند تولید این فیلم و سوژه آن صحبت کرد.
حجت طاهری درباره موضوع مستند جدیدش گفت: مستند «روزهای خوب گمشده تقویم» درباره شخصیتی به نام کیسان و دیگر اهالی روستای عشایری توگَبری است. کیسان رئیس شورای روستا است و این مستند پیرامون او می‌چرخد. داستان از این قرار است که علاوه بر مشکلاتی که تمام روستاییان با آن مواجه هستند، کیسان بار توقعات آنان را نیز باید به دوش بکشد چرا که رئیس شورای روستا است و اهالی آن انتظارات متعددی از او می‌خواهند. خشکسالی‌های پیاپی و مشکلات باعث شده است که او به فکر ترک روستا و مهاجرت به شهر بیفتد.
او به معرفی سوژه این مستند پرداخت و گفت: سال 89 فیلمی از عشایر روستای توگبری به نام «بایاری‌ها» ساختم. اکنون و بعد از گذشت 6 سال از آن ماجرا می‌خواستم تغییرات این عشایر را در طی چند سال اخیر در قالب یک مستند ارائه کنم اما بعد از چند جلسه تصویربرداری ترجیح دادم که مستند خود را بر روی موضوع خشکسالی، کمبود آب در آن منطقه و شخصیت کیسان متمرکز کنم. آشنایی چند ساله من با کیسان و توگبری‌ها، قطع نشدن ارتباط بین من و مردم روستا طی این سال‌ها و راحت بودن مردم با دوربین یکی از نکات مثبت این کار است که در آن دیده می‌شود.
این کارگردان و مستندساز با اشاره به روند تولید این مستند گفت: تصویربرداری این مستند از تابستان سال 1395 شروع شد و 90 درصد تصویربرداری آن تا پایان بهار 96 انجام شد اما به دلیل وجود برخی مشکلات، تصویربرداری چند پلان از آن در آذر ماه 1397 و بعد از پذیرفته شدن فیلم در جشنواره حقیقت انجام شد. به همین دلیل، متاسفانه فیلم بدون صداگذاری دقیق و تصحیح رنگ به جشنواره سینما حقیقت ارسال شد.
کارگردان مستند «زندگی در خور موسی» درباره توجه مجدد خود به مستندسازی از زندگی روستاییان و مشکلات آنان پس از گذشت چند سال گفت: من اتفاقا مستند سازی را در سال 1389 با مستند بایاری‌ها شروع کردم. مستند بایاری‌ها در دوره ششم جشنواره حقیقت در بخش قوم شناسی جشنواره شرکت داشت و مورد تقدیر هم قرار گرفت. بعد از آن بین سال‌های91 تا 96، 3 فیلم با موضوع حیات وحش کار کردم. مستند زندگی در خور موسی در 6 بخش جشنواره نهم سینما حقیقت کاندید شد و تندیس بهترین کارگردانی را کسب کرد و فیلم نسبتا موفقی بود. مستند «پرندگان در سایه» هم در جشنواره دهم سینما حقیقت، تندیس بهترین تصویربرداری را کسب کرد. علی رغم تجربه‌ای که در مستندهای حیات وحش داشتم ولی ترجیح دادم که با پایان پروژه‌های نیمه کارهای که در دست دارم، کار جدیدی در ژانر حیات وحش نسازم. احساس کردم که کارهای حیات وحش من در حال دچار شدن به یک تکرار است و شاید کمی فاصله گرفتن از آن صحیح‌تر باشد. امیدوارم که ساخت این فیلم باعث دیده شدن مشکلات مردم این روستا و گره‌گشای معضل آب روستای توگبری باشد.
گفتنی است که مستند «بایاری‌ها»، به معرفی بخشی از اهالی ایل بایاری که در روستای توگبری ساکن هستند می‌پردازد و پس از معرفی شیوه زیست و معاش آنان، کوچ تابستانه آن‌ها را نیز به تصویر می‌کشد. این مستند در استان کهکیلویه و بویراحمد تصویربرداری شده است.
عوامل ساخت مستند «روزهای گمشده تقویم» عبارتند از: کارگردان و تدوین حجت طاهری، تصویربردار حجت طاهری و عبدالخالق طاهری، صدابردار، آرش عسکری، دستیار کارگردان احسان پارسا، مدیر تولید،عباس جهانبخشی، طراح پوستر میدیا واثقی و تهیه‌کننده عبدالخالق طاهری و حجت طاهری
انتهای پیام/
