یادداشت|شبی که خاکیان افلاکی می‌شوند
هیچ عاشق و مشتاقی وعدۀ دیدارش را فراموش نمی‌کند، هیچ سحری را از دست نمی‌دهد به خصوص سحر شبهای ماه مبارک رمضان را، به ویژه سحر شبهای قدرش را که بناست همۀ پاکان عالم پا در خاک نهند و خاک را افلاکی کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هرچه هست در سحر است، هرچه نور، رحمت، برکت و لطف و عنایت و کرامت «همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی/ به پیام آشنایی بنوازد آشنا را».
نسیم سحر عطر و بوی محبوب می‌دهد، پرده از روی محبوب می‌کشد تا در بهترین ساعات و زیباترین حالات نظاره‌گر جمال جلالش شویم و قلب‌های خشکیده و سخت‌مان را حیات بخشیم.
معشوق خودش وعدۀ دیدارش را در سحر داده است، خودش به انتظار مشتاقانش نشسته است، محبوب محبّ شده و محبّ محبوب، تا بزمی معطّر و پاک به عطر خوشِ یار پاک کند هر پلیدی و بشوید هر زنگار.
صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد
دل شوریده ما را به بو در کار می‌آورد
و هیچ عاشق و مشتاقی وعدۀ دیدارش را فراموش نمی‌کند و لحظات وصال با یارش را به خواب نمی‌گذراند. هیچ سحری را از دست نمی‌دهد به خصوص سحر شبهای ماه مبارک رمضان را، به ویژه سحر شبهای قدرش را که بناست همۀ پاکان عالم پا در خاک نهند و خاک را افلاکی کنند «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ * سَلامٌ هِیَ حَتّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ».
بناست در این شب جواز ورود به هر بهشتی را بدهند، بناست آب حیات به کام تشنگان و جویندگان بنوشانند، فرصت از دست ندهیم
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بی‌خود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلّی صفاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند
پس باید با همۀ وجود بخواهیم و بخوانیم دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان را که:
«اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ، وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِی بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ، وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِی إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ، بِنُورِکَ یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ؛
خدایا مرا در این ماه به برکت‌های سحرهایش آگاه کن و دلم را با روشنایی انوارش روشنی بخش و تمام اعضایم را به پیروی آثارش به کار بگیر، به نورت ای نوربخش دل‌های عارفان»
انتهای پیام/
