گزارش// تصورات غلطی که در مورد "دورکاری" وجود دارد

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ مفهوم و تاریخ "دورکاری" را شاید بتوان به پیدایش نخستین ریزرایانه‌ها و مودم‌ها ربط داد.

یکی از رویاهای اجتماعی بشر رسیدن به شرایطی بود تا بتواند از راه دور، کارهای خود را انجام دهد و این رویا حالا محقق شده است، همانطور که تصور پرواز روزی محال بود و حالا بشر به آن رسیده است.

شاید بتوان «جک ام.نیلز» را پدر دورکاری معرفی کرد چرا که نخستین تحقیقات انجام شده در این زمینه به کتابهای او برمیگردد و از دهه 1970 اندیشه این شکل از کار با کتابهای او رایج شد.

نخستین تحقیقات و آزمایشها بر روی این شکل از عملکرد کارکنان به شرکتهای فعال در حوزه IT برمیگردد و نشان میدهد میزان رضایت از دورکاری در بخش دولتی 91 درصد و در بخش خصوصی 95 درصد بوده است.

بنابراین دورکاری در جهان به قبل از شیوع ویروس کرونا بازمیگردد و شرکتهای زیادی در حوزه IT این فرآیند شغلی را تجربه کرده‌اند. نتایج تحقیقات اولیه بر روی فرآیند دورکاری در جهان نشان داده است گسترش  این شکل کار می تواند باعث کاهش 71 درصدی آلودگی هوا، افزایش 69 درصدی بهره‌وری، افزایش 76 درصدی کیفیت زندگی، افزایش  70 درصدی ذخیره پول و 84 در صد صرفه جویی در وقت شود.

از طرف دیگر کارشناسان معتقدند وقتی یک فرد از کنترلهای سازمانی خارج میشود، با «خرد مدیریتی» تلاش میکند که عملکرد خود را افزایش دهد و با برنامه‌ریزی که برای انجام کارها دارد، تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن با کمترین هزینه، کارش را بهبود دهد و چون در دورکاری ساعت انجام کار برای فرد شناور تعریف می‌شود بنابراین مناسب ترین ساعت را برای انجام کار بهتر انتخاب خواهد کرد و اعتماد به نفس نیروی کار با خرد مدیریتی افزایش خواهد یافت.

همچنین از طریق دورکاری، بهره‌وری سازمان‌ها افزایش می‌یابد و هدررفت انرژی در سازمانها کاهش خواهد یافت و وقتی نیروهای کار در پروژه دورکاری مشغول به کار میشوند از میزان تنشها و درگیریها و تعارضات سازمانی هم کم خواهد شد. در این شرایط، مدیران می توانند از فرصتها برای برنامه ریزی در جهت استفاده بهینه از منابع سازمانی سود ببرند.

آغاز آزمایش دورکاری در جهان با شیوع کرونا

تمام این مزایا باعث شده که مشاغلی که امکان دورکاری دارند، فرآیند آزمایشی خود را در دوران شیوع ویروس کرونا آغاز کنند. به نوعی توفیق اجباری حاصل شده است تا کمی در شرایط کاری جهان تغییر اتفاق بیفتد کما اینکه شاهد آن بودیم بسیاری از شرکتهای بزرگ جهان از ابتدای شیوع ویروس کرونا کارمندان خود را دورکار کردند و از این شرایط برای آزمون و خطای این سیستم کاری استفاده کردند.

اما آیا این شرایط کاری مبتنی بر همان تصوراتی است که عموم مردم از دورکاری دارند. بسیاری از افرادی که برای انجام کار باید به صورت حضوری در محل کار خود حاضر شوند دوست دارند به جای کارمندان می توانستند از مزایای دورکاری بهره ببرند. اما دورکاری سراسر مزیت نیست.

نوعی تصور وجود دارد که گمان میشود کارمندان در زمان دورکاری فرصت بیشتری برای استراحت دارند؛ شرکت مایکروسافت هم برای ارزیابی این مولفه تحقیقاتی بر روی کارمندان خود انجام داد و در مجله Harvard Business Review منتشر کرد.

این شرکت که از پیشروان اجرای طرح دوکاری در جهان محسوب میشود در تحقیقات خود اذعان داشته که با وجود مزایای فناوری در اجرای طرح دورکاری، روزِ کاری کارمندان به نسبت حضور در محل کار بیشتر میشود و گویا فرآیند کار برای آنها بیشتر می شود!

این تحقیقات نشان داده که دورکاری به طور متوسط ساعت کاری مفید کارمندان را در طول هفته 4 ساعت بیشتر میکند.

در واقع کارمندان در زمان انجام دورکاری، درگیر انجام سایر کارهای زندگی شخصی میشوند و برای جبران عقب افتادگی خود ساعت بیشتری را صرف کار میکنند بنابر این کار خود را زودتر شروع کرده و دیرتر به پایان میرسانند.

برخلاف تصوری که نسبت به همکاری و هماهنگی کارمندان وجود دارد، در زمان دورکاری جلسات و ملاقاتهای آنلاین بیشتر اتفاق می افتد و کارمندان به صورت آنلاین بیشتر در دسترس هستند تا در زمان حضور در ادارات بنابراین در دسترس تر هم خواهند بود.

تمام این شرایط تصورات تازه ای از نحوه کار بشر برای 20 سال آینده را به وجود آورده است و برخی مطالعات نشان می دهد 75 درصد صاحبان مشاغل به سمت دورکاری پیش خواهند رفت و تا 20 سال آینده دیگر رفت و آمدهای سنتی به محل کار وجود نخواهد داشت!

شیوع ویروس کرونا هم مزید بر علت شد تا مشاغل مختلف بتوانند در یک ارزیابی امکان تطابق شغل خود با شرایط دورکاری را بررسی کنند؛ به عنوان مثال رسانه های برخط به این نتیجه رسیدند که در کنار مشاغل مرتبط با حوزه IT می توانند از مزایای دورکاری استفاده کنند و پدیده های خبری امکان برگزاری به صورت آنلاین را دارند.

انتهای پیام/