چرا فضای سیاسی ترکیه ملی گرایانه‌تر شده است؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، تنها 4 روز دیگر به برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ترکیه باقی مانده است.

در دور نخست، هیچکدام از نامزدها نتوانستند نصف به علاوه 1 آرای مردم را به دست آورند و حالا، رجب طیب اردوغان و کمال کلیچدار اوغلو، در برابر هم قرار می گیرند تا تکلیف برنده نهایی مشخص شود.

در همین حال، سینان اوغان سیاستمدار ملی گرا که نزدیک به 6 درصد از آرای انتخابات را به دست آورده بود، دیروز رسماً اعلام کرد که به اردوغان پیوسته و از حامیان خود نیز می خواهد به او رای دهند.

سخنان سینان اوغان و تاکید مکرر او بر قرار گرفتن جوانان ملی گرا در کانون تحولات سیاسی و اجتماعی ترکیه و همچنین سخنان رجب طیب اردوغان، فضای انتخابات را به سمت گفتمان ملی گرایی تند برده است.

اما این فقط اردوغان و اوغان نیستند که از بقای ترکیه و اهمیت ملی گرایی حرف می زنند. حالا برخی حساب و کتاب های انتخاباتی باعث شده تا سران اغلب احزاب سیاسی ترکیه، یک بار دیگر به شکلی جدی و گسترده بر گفتمان های ملی گرایانه ترکی متمرکز شوند و کلیچدار اوغلو نیز از این قاعده مستثنی نیست.

در روزهای اخیر کلیچدار اوغلو نیز در سخنان خود، بارها به ضرورت بیرون کردن آوارگان سوری اشاره کرده و این همان موضوعی است که ملی گرایان تندرو نظیر سینان اوغان و امید اوزداغ نیز بارها به اهمیت آن اشاره کرده بودند.

تاثیر تبلیغاتی حملات دستگیری و حمله هوایی

یکی دیگر از ابعاد مهم استیلای نشانه ها و مفاهیم ملی گرایی ترکی، اتخاذ مواضع تند و ستیزه جویانه علیه حزب سبز چپ است. یعنی همان حزبی که قبلاً به نام حزب دموکراتیک خلق ها فعالیت می کرد و به عنوان یکی از نهادهای اقماری پ.ک.ک شناخته می شود.

رسانه های ترکیه اعلام کردند که امروز در غربی ترین سمت ترکیه یعنی در استان تکیرداغ و حوالی آن، در یک عملیات امنیتی همزمان، 24 نفر را دستگیر کرده که یکی از آنان از اعضای مهم شاخه نظامی و از محافظین "دوران کالکان" عضو شورای رهبری پ.ک.ک است. سرویس اطلاعاتی میت ترکیه اعلام کرده که این فرد، در کنار یک فعال سیاسی دستگیر شده که نام او به طور رسمی به عنوان ناظر صندوق انتخاباتی حزب چپ سبز ثبت شده است.

دو نمونه دیگر از اقدامات جنجالی سرویس اطلاعاتی میت و ارتش ترکیه در دو روز گذشته در سنجار در شمال عراق و همچنین در شمال سوریه روی داده است.

حمله پهپادی ارتش ترکیه به واحد ایزدیان تحت امر پ.ک.ک در سنجار، چند کشته بر جای نهاده و در حمله به یگانهای مدافع خلق موسوم به ی.پ.گ در شمال سوریه، 19 نفر کشته شده اند.

ناظران سیاسی ترکیه بر این باورند که اردوغان قصد دارد با این اقدامات نظامی و امنیتی، توجه و حمایت ملی گرایان افراطی را به سوی خود جلب کند و در انتخابات هفته آتی از آنان رای بگیرد.

چرا ملی گرایان قدرت گرفته اند؟

حزب حرکت ملی به رهبری دولت باغچلی، اصلی ترین و مهمترین حزب ملی گرای راست افراطی در ترکیه است. سیاستمداران مشهوری همچون مرال آکشنر، سینان اوغان، امید اوزداغ و صدها نفر دیگر، چند سال پیش از این حزب بیرون رفتند و تاسیس حزب خوب به دست مرال آکشنر، ضربه قابل توجهی به باغچلی زد و میلیون ها تن از هواداران او، به آکشنر پیوستند.

در نتیجه انتظار می رفت که باغچلی در انتخابات امسال، شکست سنگینی را تجربه کند. به همین خاطر، رجب طیب اردوغان، به عنوان شریک باغچلی در ائتلاف جمهور، حد نصاب آرای لازم برای راه یافتن احزاب به پارلمان را از 10 درصد به 7 درصد کاهش داد تا حزب باغچلی، پشت درهای پارلمان نماند.

همه شرکت های نظرسنجی بر این باور بودند که حزب باغچلی، نهایتاً 7 رصد رای می گیرد و دستکاری قانون حدنصاب، حکم یک نوشداروی حیاتی و ارزشمند دارد. اما در کمال تعجب همگان، حزب حرکت ملی در انتخابات 11 درصد رای گرفت و نشان داد که همچنان یکی از مهمترین احزاب سیاسی ترکیه است.

در آن سو، حزب خوب و حزب وحدت بزرگ نیز به عنوان دو حزب ملی گرا هنوز هم به حیات سیاسی خود ادامه می دهند و حزب ظفر به رهبری امید اوزداغ، با تشکیل ائتلافی به نام آتا، نشان داد که قرائت های تندروانه تر از ملی گرایی ترکی، مشتریان اندکی ندارد و می تواند بازی و محاسبات احزاب بزرگ را به هم بریزد.

حالا با احتساب کل آرای ملی گرایان در ترکیه، می توان به روشنی اعلام کرد که آنان یک جریان سیاسی – اجتماعی قدرتمند هستند و شواهد نشان می دهد که نه تنها ضعیف نشده اند، بلکه جای پای خود را مستحکم تر کرده اند.  

ملی گرایان، اردوغان و بقا

رجب طیب اردوغان رهبر حزب عدالت و توسعه در 9 سال گذشته، همواره به ملی گرایان باج داده و برای تداوم حیات سیاسی و حزبی خود، خواهان حمایت باغچلی بوده است.

اردوغان برای تامین رضایت خاطر باغچلی، همواره بر مسائلی همچون مبارزه با پ.ک.ک، تقویت صنایع دفاعی، اتخاذ تصمیمات مستقل در سیاست خارجی و مفاهیم تاریخی و ملی گرایانه تاکید کرده است.

در مقابل، باغچلی نیز، هیچگاه به مشکلات اقتصادی کشور اهمیتی نداده و با حمایت تمام قد از اردوغان، ادعا کرده که بحران اقتصادی ترکیه، صرفاً برنامه و سناریویی است که از سوی دشمنان خارجی و مزدوران داخلی مورد حمایت و هدایت قرار گرفته است.

باغچلی، آشکارا اعلام می کند که حفظ بقای ترکیه، مرهون آن است که اردوغان بر سر قدرت بماند و اگر او برود، ترکیه تجزیه و نابود خواهد شد! در نتیجه می توان گفت محافظه کاران و ملی گرایان، در تئوری بقا و ادعاهای اغراق آمیز مرتبط با قدرت منطقه ای ترکیه به یک توافق ریشه ای رسیده و گرم گرفته اند. در نتیجه دلیلی برای سرد شدن این رابطه وجود نداد.

در پایان باید گفت، ملی گرایی ترکی، یکی از مهمترین گفتمان های سیاسی -اجتماعی غالب در ترکیه است و این روزها، شاهد اوج گرفتن مجدد آن در فضای سیاسی و انتخاباتی این کشور هستیم و در صورتی که کلیچدار اوغلو شکست بخورد، ملی گرایی در ترکیه، شانس و مجال بیشتری برای جذب جوانان و دیگر اقشار جامعه در اختیار خواهد داشت.

انتهای پیام/