دلایل وحشت صهیونیست‌ها از «راهپیمایی بازگشت»
ناامنی‌های متعدد در شهرک‌های اطراف نوار غزه، موجب مهاجرت جمعیت از این شهرک‌ها شده است. اما راهپیمایی بازگشت به دلیل نامعلوم بودن زمان پایان و خسارت‌هایش اثر قابل توجهی در این حوزه گذاشته است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نگرانی و وحشت مقامات رژیم صهیونیستی از شروع دوباره «راهپیمایی بازگشت» و استمرار آن، موجب شده تا صهیونیست‌ها ضمن ارزیابی مجدد اوضاع امنیتی غزه و اعزام نیروی بیشتر به نقطه مرزی نوار غزه با سرزمین‌های اشغالی، چند نقطه در این منطقه کوچک را هدف حملات هوایی قرار دهند. در این وضعیت، اوضاع به گونه‌ای است که احتمال وقوع درگیری جدید بین رژیم صهیونیستی و گروه‌های مقاومت در نوار غزه قوت گرفته است. اما اینکه چرا رژیم صهیونیستی تا این اندازه از وقوع «راهپیمایی بازگشت» نگران است و تلاش می کند از آن جلوگیری کند موضوع این نوشته است.
نا امن شدن شهرک‌های صهیونیست نشین اطراف غزه
وقوع هر گونه درگیری در نوار غزه موجب از بین رفتن امنیت در شهرک‌های صهیونیست نشین اطراف نوار غزه می‌شود. چرا که نخستین حملات مقاومت علیه رژیم صهیونیستی به این شهرک‌ها خواهد بود و شرایط زندگی عادی را در این مناطق از بین می‌برد. اما در جریان راهپیمایی‌های بازگشت، ارسال بالن‌های آتش زا توسط جوانان فلسطین به سمت شهرک‌های صهیونیست نشین، نه تنها وضعیت زندگی عادی را مختل می‌کند بلکه با ایجاد آتش سوزی در مناطق مختلف، فعالیت اقتصادی، محصولات تولیدی و بناهای موجود در این مناطق را نیز به خطر می اندازد.
هزینه سنگین اقتصادی بر دوش رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی مجبور به جبران خسارت‌های ناشی از هرگونه درگیری در فلسطین است اما راهپیمایی بازگشت با از بین بردن شرایط زندگی عادی، مختل کردن فعالیت اقتصادی و ایجاد آتش سوزی چند برابر یک جنگ عادی بر رژیم صهیونیستی هزینه تحمیل می‌کند. صهیونیست‌ها باید از یک سو هزینه ایجاد امنیت و پایان دادن به درگیری ها را پرداخت کنند. راهپیمایی بازگشت به دلیل آنکه پایانی نامعلوم دارد، هزینه‌ای نامعلوم از این حیث دارد.
از سوی دیگر صهیونیست‌ها باید هزینه بیکاری مقاطع درگیری را که در راهپیمایی بازگشت طولانی و نامشخص است را نیز پرداخت کنند. ضمن آنکه در کنار اینها خسارت‌های ناشی از آتش سوزی‌ها، هزینه‌ای مضاعف است که معلوم نیست کی پایان خواهد یافت.
خسارت های مهاجرت جمعیت
نا امنی‌ها متعدد در شهرک‌های اطراف نوار غزه، موجب مهاجرت جمعیت از این شهرک‌ها شده است. اما راهپیمایی بازگشت به دلیل نامعلوم بودن زمان پایان و خسارت‌هایش اثر قابل توجهی در این حوزه گذاشته است. اگرچه صهیونیست‌ها هیچ گاه آمار دقیق این مهاجرت را به طور رسمی اعلام نکرده اند و آمار موجود از این مهاجرت‌ها کاملاً غیر رسمی است اما مشوق‌هایی که در هر دوره رژیم صهیونیستی برای حفظ جمعیت در این منطقه قرار داده در کنار تلاش‌هایی که برای بازگرداندن شرایط به وضعیت زندگی عادی انجام می‌دهد نشانگر آن است که از این حیث، منطقه نوار غزه به شدت در معرض آسیب «راهپیمایی بازگشت» قرار گرفته است.
فرسایش ارتش
یکی از ویژگی‌های نگران کننده «راهپیمایی بازگشت» برای رژیم صهیونیستی، فرسایشی است که این راهپیمایی‌ها در ارتش رژیم صهیونیستی به وجود می‌آورند. یگان‌های حاضر ارتش در مرزهای نوار غزه هیچ گاه آرامش ندارند و طی هفته‌های متمادی در موقعیت آماده باش و درگیری قرار می‌گیرند. استمرار این وضعیت، نوعی فرسایش را در نیروهای حاضر در این منطقه به وجود می‌آورند. وضعیتی که نامعلوم بودن زمان پایان آن، فرسایش زمانی به وجود آمده را روحیه سربازان تسری می‌دهد. نتیجه این فرسایش‌ها همواره، ماه‌ها بعد خود را نشان می‌دهد که در خودکشی‌ها و بیماری‌های در حال افزایش، قابل مشاهده‌اند.
نا امیدی و بی‌اعتمادی به کابینه صهیونیستی
درگیری‌های مستمر در نوار غزه و خسارت‌هایی که به شهرک‌های صهیونیستی وارد کرده، همواره نوعی انتقاد را در میان شهرک نشینان این مناطق و حامیان آنها در شهرهای بزرگ رژیم صهیونیستی، به همراه داشته است. اما راهپیمایی‌های بازگشت، با استمرار در دوره‌های نامعلوم و آتش سوزی‌هایی که به وجود می‌آورند، موج انتقادها را شدیدتر کردند. حالا آغاز دوباره این راهپیمایی‌ها، علاوه بر رعب و وحشتی که به وجود آورده‌اند، بی اعتمادی به دولت صهیونیست‌ها را -در زمانی که اعتراضات داخلی علیه اصلاحات قضایی نیز در حال توسعه‌اند- به شدت افزایش می دهند و موجب ایجاد نا امیدی از این کابینه می‌شوند.
ترس از گسترش راهپیمایی بازگشت به مناطق دیگر
در کنار تمام مشکلات فوق، نگرانی بزرگ صهیونیست‌ها از راهپیمایی‌های بازگشت، گسترش دامنه این راهپیمایی به مناطق دیگر است. اینکه سایر فلسطینی‌ها به ویژه فلسطینی‌های ساکن اردوگاه‌های خارج از فلسطین ببینند «راهپیمایی بازگشت»، به نتیجه رسیده است و می‌توانند با به کارگیری این سلاح، به فلسطین بازگردند، بزرگترین نگرانی صهیونیست‌ها است.
اگر راهپیمایی بازگشت در مناطق دیگر گسترش پیدا کند، ظرفیت جمعیتی چند میلیونی را آزاد خواهد کرد که نتیجه‌ای جز محو رژیم صهیونیستی را با خود به همراه نخواهد داشت. به همین دلیل است که صهیونیست‌ها به «راهپیمایی بازگشت» سنگین ترین واکنش‌ها را نشان می‌دهند و حاضر نیستند اجازه دهند، کمترین نتیجه‌ای از آن برای فلسطینی‌ها به دست آید.
آنچه در فوق به آن اشاره شد این نتیجه منطقی را با خود به همراه دارد که مقاومت باید روی این گزینه، سرمایه گذاری بلند مدت کرده، از این ابزار اثر بخش بهترین بهره برداری را کند. ترکیب این اقدام با دیگر اقدامات مقاومتی می‌تواند به سلاحی تمام عیار و ترکیبی تبدیل شود که بتواند در وهله اول، خواسته‌های اولیه فلسطینی‌ها مثل پایان محاصره نوار غزه را به همراه داشته باشد و با به کارگیری مستمر آن فلسطین را در مسیر آزادسازی قرار دهد.
انتهای پیام/
